-YETİŞKİN İÇERİK-
Cihan, bazı hislerinin azalacağını umarak gittiği askerlik görevinden büsbütün o hislerin esiri olarak dönmüştü. Başetmeyi öğrendiğini sandığı hisler, onu tamamen kıskacına almışken aşkını nasıl gizleyecekti, hiç bilmiyordu.
Bir a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AKTUĞ 😌
CİHAN 😌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18. Bölüm:
Aktuğ kaçıncı birasını içtiğine dair takibi kaybettiği çocuğa, yani Cihan'a büyük bir dikkatle bakıyordu. Her an sızıp kalmasından endişe eder gibi bir hali vardı. Ama tek endişesi bu değil gibiydi de...
Sarhoş bir Cihan'ın dilinin kemiği olmazdı.
Cihan ilk bir kaç birasında biraz keyiflenip gevşese de içmeye devam ettikçe ruh hali iyiden kötüye doğru hızlı bir geçiş yapıvermişti.
Her zaman dik duran, güçlü ve sarsılmaz bir imaj çizmesini sağlayan omuzları çökmüş bir şekildeydi ve iki elini bacaklarının arasına kıstırmış boynunu bükerek dakikalardır boşluğu izliyordu.
Kafasında, artık bu vaziyette ne kadar mümkünse, bir şeyleri daha doğrusu her şeyi çok dengesiz bir terazide tartıp duruyordu. Boşa koyuyordu dolmuyordu, doluya koyuyordu almıyordu.
Kalan son akıl kırıntısıyla niye bu kadar çok içtiğini sorgulamasının üstünden epey bir zaman geçmişti. Şimdi başka şeylerin sorgusundaydı.
Zafer ve Rüzgar, abi-kardeş aynı çadırda yatacakları için az önce üstlerini değiştirmek ve uyumak için kalacakları çadıra girmişlerdi.
Ilgaz da bir sigara içerek durgunca birasını yudumluyordu. Cihan'daki garip ve hayra alamet olmayan halin o da farkındaydı ama bir şey diyemiyordu. Ne diyebilirdi ki?
Kendisi, kendisi için bile ağzını açıp bir şey diyememişti az önce... Zafer 'hadi yatalım artık Rüz' diyerek uykusu geldiği belli olan güzel çocuğu yerinden kaldırdığında Ilgaz tek kelime edememişti. Rüzgar'ın yüzüne bile bakamamıştı.
