-YETİŞKİN İÇERİK-
Cihan, bazı hislerinin azalacağını umarak gittiği askerlik görevinden büsbütün o hislerin esiri olarak dönmüştü. Başetmeyi öğrendiğini sandığı hisler, onu tamamen kıskacına almışken aşkını nasıl gizleyecekti, hiç bilmiyordu.
Bir a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
CİHAN 💓
AKTUĞ 💓
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. Bölüm:
Cihan elindeki askıyı Aktuğ'un giysi dolabına asarken dolabın içinden gelen güzel kokuyu içine çekti. Yetmedi eğildi askıdaki temiz tişörtlerinden birini kokladı dolap kapağının arkasında olmasına güvenerek.
Sanki kendini tutmaya çalıştığı tüm zamanları unutmuştu. Dolabı açınca yüzüne vuran hoş koku sayesinde aklı anında bulanmıştı.
Öyle hoş bir kokusu vardı ki Aktuğ'un... Tertemiz kokuyordu. Tarif edemiyordu Cihan ama beyaz sabun dese değil, deterjan dese değildi... Oldukça güzel, yedi gün yirmi dört saat boyunca içine çekmek, ciğerlerine hapsetmek istediği bir kokuydu.
Ilık nefesini tişörte doğru bıraktıktan sonra derin bir nefes daha aldı. Yüreğini sıkıştıran koku muydu yoksa kokuyu solumasının üzerine depreşen aşkı mıydı emin olamadı ama alt tarafında bir hareketlilik hissedince tişörtü telaşla elinden bıraktı.
Askıları şangırdatarak aceleyle düzeltiyormuş gibi hareketler yaptı. Eli ayağına dolanmıştı iki saniyede...
"Çayları koydum, soğumadan gel hadi!" diye bağıran çocuğu duyunca dolap kapağını da kapatıp kapaktaki aynadan kendisiyle göz göze geldi. Yutkundu. Gözlerini aşağıya doğru kaydırıp pijamasının önüne bakma gereği duydu.
Eh... Çok belli olmuyordu. Yani... Varlığı belli oluyordu ama normal zamanlardaki gibi görünüyordu. Az önceki minik tahrik anını belli eden pek bir şey yoktu.
Sapık gibisin, diye düşündü. Kendinden utan.
Aslında utanılacak bir şey yapmamıştı, bilerek olan şeyler değildi ki bu etki tepki mevzuları. Aşık bir insanın sevdiğine, sevdiğinin güzel kokusuna verdiği tepkiydi az önce olan ama kendini suçlu hissetmeye programlanmıştı sanki...
