Fake Relationship

03

Tanya Zielle Hernandez Point Of View

Nagpunta ako sa cr dahil kanina pa ako naiihi. Naiinis rin ako sa ginawa ni Alara kanina. Pumasok ako cubicle at isinara. Medyo natagalan ako makaihi dahil dress ang suot ko. Nahihirapan ako umihi pag naka dress.

Hinugasan ko ang kamay ko at lumabas. Pagkalabas ko sa cr ay pumunta na ako sa pwesto namin pero napahinto ako...

Isang maliit na ngiti ang kumawala sa labi ko nang makita kong nakangiti si Zero. Ganiyan talaga siya makipag-usap sa tao. Pala-ngiti, pero kaagad ding nabura iyon nang halikan siya sa pisngi ni Alara na kausap niya. Mas lalong lumawak ang kaniyang ngiti na dahilan ng bahagyang pagkirot ng puso ko.

Dati naman kontento na ako na nakikita siya mula sa malayo, isang ngiti niya lang parang nawawala lahat ng problema ko.

oo.

Gusto kong maging parte ng buhay niya, kahit na kakilala lang basta malaman niya ang pangalan ko, basta makausap ko siya kahit ilang segundo lang. Ayos na ako ro'n. Dati.

Matagal na akong may gusto kay Zero pero hindi ko pa nasasabi sakanya, natatakot ako.

Mahalaga kasi kay Zero ang pagkakaibigan at isa iyon sa dahilan kung bakit hindi ko maamin-amin ang nararamdaman ko. I guess the problem is that he's already in my heart.

Nagbago ang buhay ko nung dumating siya.
I don't remember when it happened, but the moment he defending me from other people dahil sa estado ng buhay ko, doon ako nagsimulang magkagusto sakanya, I knew there was no other place for me than next to him pero alam ko hindi iyon magtatagal. Gusto niya si Alara ano pang magagawa ko.

Naglakad ako palabas ng venue at naghintay ng masasakyan. May pamasahe naman ako dahil binigyan niya ako ng one thousand kanina. Thanks to him.

"The party isn't over yet, why are you going home right away?" A stranger next to me now, asked me while he's pondering. He had a british accent and a slightly amused expression on his face.

"I'm not staying here that long anyways." I responded. Tumango naman siya. The stranger stared at me for a second then smiled a small smile.

"You don't like parties? Do you need someone to talk with then?" He turned around and waited expectantly for me.

"It's fine. You should go inside." I said quietly, not wanting anyone else to hear me but the guy just shook his head.

"What about your date? Is he still inside? Or did he leave you behind?" Namula ang mukha ko dahil sa tanong niya.

"Wala akong ka-date but I have a friend. He's inside." My voice came out barely above a whisper, I could feel myself getting hot all of sudden. The man looked surprised by this and tilted his head questioningly before he laughed.