Fake Relationship

09

Zero Cadman

"Ginagawa mo dito?" Seryosong tanong ni Lysander sa'kin habang nakasandal sa pinto at masamang nakatingin sa'kin.

"Nag-aalala ako sa kaibigan ko that's why I'm here." Seryoso ko rin na sagot.

Bigla naman siyang tumawa at umiling-iling na parang di satisfied sa sinabi ko.

"Really huh?" May ngisi sa kanyang labi bago lumapit sa kabilang side ng bed ni Tanya. "You're friend?" Tanong niya sa'kin. Pinagmasdan kong maigi ang mga mata niya, parang anytime mananakit na ito.

"Yes, my FRIEND." Diniinan ko ang pagkakasama ng FRIEND habang nilalabanan ang seryoso niyang titig.

He just stared at me for a second until finally giving up, turning around. I didn't understand how he could be so serious.

Sumenyas naman si Fourth na uuwi na siya. Tumango naman ako at tumingin na ulit kay Tanya.

"Wake up, Tanya. Ano ba kasing ginawa mo ba't ka nagpaulan." I asked her calmly as if maririnig niya ako.

"Why are you asking her like that if you know the answer?" Lysander asked sarcastically.

Hindi ko na kinakaya pa ang mga sinasabi niya dahil parang ako ang sinisisi niya bakit narito si tanya ngayon sa hospital.

"May problema kaba sa'kin bro?" Medyo napalakas ang tanong ko sakanya. Ngumisi naman siya sa'kin.

"Meron." Seryoso niyang sagot. "Sabi mo kaibigan ka niya, right?" Wala ako sa sarili na napatango. Lumalim naman ang paghinga niya pansin ko rin ang matinding kapit niya sa inuupuan niya ngayon.

"You're not." He stated with so much certainty and seriousness that made me frown. What does he mean? Is he talking about a friend of mine?

"What do you mean? I'm her friend." I said seriously.

Masiyado na siyang nakikialam kailan lang niya nakilala si Tanya pero kung makaasta akala mo kapatid.

"You're not her friend, because you are the reason why she's here!" Malakas ang pagkakasabi niya habang nakaturo kay Tanya.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Tama ako, ako ang sinisisi niya. What the fuck is wrong with him?

"Oh! So, you're blaming me?" I asked him at tinuro ang sarili.

"Yes, nakita ko kayong dalawa kanina naguusap malapit sa bahay nila." Hindi maalis ang titig niya sa'kin habang nagsasalita. Tumawa naman ako ng mahina.

Gumagawa ba siya ng kwento?

"Lol, stop it bro. Umalis ka na nun, wag ka naman manisi pre." Natatawa kong saad.

"Oo, umalis ako pero bumalik ako kasi nakalimutan ko yung phone ko." He said. He is so dense!

"Bro, it's over," I said looking at him. "Wag mo akong gawan ng kasalanan na hindi ko naman ginawa." Tumayo ako.

"Aalis ka na? That's good. Wag ka nang babalik dito." Seryoso niyang saad at tumayo. Lumapit siya sa'kin at bumulong.

"Stupid." He whispered bago niya ako itulak palabas sa room ng hospital.

What's wrong with him? Why does he think he can just push away everything that makes him different from everyone else? He doesn't have to act like a dick about it, either. It's not like anyone wants to be around him anyway.

Iiling-iling akong lumabas ng hospital at sumakay sa kotse ko bago ko pinaandar ng mabilis pauwi sa bahay.

Tanya Zielle Hernandez