Seducing Mr. SSG President (Seductive Series 1)

Chapter 15

NAKANGUSO lang akong nakaupo sa harap niya habang nangingiti siyang nagbabasa sa harapan ko. I glared at him when he glanced at me while slightly chuckling.

"Masaya ka, ha? Masaya ka?" sarkastikong na aniko.

Tumawa lang siya at nakangiting pinagpatuloy ang pagbabasa. Maya-maya ay humarap na naman siya sa akin na tila may naisip na namang kalokohan.

"Could you repeat what you said earlier?" nagpipigil ng ngiting aniya.

"What?" naguguluhang tanong ko.

"The one you said earlier." aniya pa.

"Which one? Yung 'Masaya ka, ha?'" tanong ko at ginaya ang pagsasalita kanina na ikinatawa niya.

"No, before that." he said while still laughing.

"Oh, what's funny? You're making fun of my confession, is that it?" nakataas ang kilay na tanong ko.

"Come here." aniya habang nagpipigil ng ngiti.

"Why?" nagtatakang tanong ko.

"Just come here." sabi niya.

Tumayo ako at pumunta sa harap niya nang bigla niyang hablutin ang kamay ko at napaupo ako sa mga hita. Nanlalaki ang mga matang lumingon ako sa pagitan ng mga bookshelves dahil baka nagtitingin na naman si Ms. Baltazar sa mga tables. Sa kabutihang palad ay wala akong nakitang kahit anong bakas niya pero bahagya pa ring naalarma nang may marinig na papalapit na yabag.

"Let me go." I hissed and glared at him.

"Tell me what you said earlier first." nakangiting aniya pa kahit na masama na ang tingin ko.

"Let me go." mas mariing sabi ko at sinubukang tumayo pero mas hinigpitan niya ang hawak sa bewang ko.

Nagtaas siya ng kilay sa akin habang pilit na tinatago ang ngiti. Napapikit ako sa inis at kahihiyan saka nagsalita.

"I like you." sabi ko at bahagyang namula.

"I like you too." aniya na mas lalo kong ikinamula.

"Put me down, now." sabi ko.

Ayaw pa niya sana akong bitawan nang marinig namin ang papalapit na yabag kaya mabilis pa sa kidlat na umalis ako sa hita niya at agad na naupo sa katabi niyang upuan nang tumama ang tuhod ko sa paa ng mesa. Adler looked at me with wide eyes while I cursed under my breathe. I forced my self to act normal while holding a book and tried to endure the pain when Ms Baltazar instantly appeared around the corner. Ilang saglit pa siyang nanatili na tila binabantayan ang kilos namin bago tuluyang umalis kaya nakahinga ako ng maluwag habang bahagya pang nanginginig ang tuhod.

"Oh, damn." pagmumura ni Adler nang makita ang bahagyang pamumula ng tuhod ko.

Mabilis siyang lumuhod sa harap ko at bahagyang hinawi ang suot kong palda. Parang wala lang sa kanya na nakikita niya ang hita ko dahil mas lamang ang pag-aalala niya nang unti-unti na iyong mangitin. Marahan niyang pinindot ang tuhod ko at halos mapaigtad ako nang maramdaman ko ang pagsidhi ng sakit doon.

"I'm sorry." aniya saka mabilis na kinalkal ang dalang bag at may kinuhang ointment doon.

He immediately opened it and gently applied it on my knee, careful not to hurt me again. After making sure that he applies enough of it, he closed it and put it back inside his bag.

"Let it rest for a while." pagtutukoy niya sa tuhod ko.

Tumango lang ako at bumalik na siya sa pagbabasa, paminsan-minsan ay lumilingon sa akin.

"Masakit pa rin?" tanong niya pagkatapos ng mahabang katahimikan.

"Kind of, but I can still endure." aniko.