Dabi x Reader (Bnha x Reader)

Pansuman

Beğenin lütfen 

Yorun da atın

Kapı çaldığında Dabi, tam yerinden kalkacakken ondan önce davranıp ayağa kalktım, "Ben bakarım." Kapının önüne birkaç adımda gidip kapıyı açtığımda Clay'in kavgadan çıkmış yüzü ile karşı karşıya geldim. 

"Clay!" dedim, sinirle.

"Selam." eliyle beni kenara çekip içeri girdi. Ayakkabılarını çıkarmadan salona bir adım attığı esnada Dabi elini kaldırıp ayaklarını işaret etti.

"Ayakkabını çıkar."

Adımı havada kalan Clay birkaç saniye Dabi'ye baktı ve "Pardon." diyerek geri yanıma gelip ayakkabılarını çıkarmaya başladı. 

"Bu halin ne?" dedim, yüzüne bakarken.

"Sakin olsana." dedi, rahat bir biçimde. Arkasını dönüp koltuklara ilerledi, "Sanki ilk kez beni bu halde görüyorsun."

"İlk kez değil ama her gün son olmasını ümit ediyorum!" iç çekerek Dabi'ye döndüm, "Pansuman yapacak malzemeler var mı? En azından yarasını temizleyeyim."

Başını aşağı yukarı salladı, "Var." ayağa kalkıp yanımdan geçerek içeri gittiğinde ben de peşinden gittim. Tuvalete girip dolaplardan birini açtı ve içinden gazlı bez ile bir merhem çıkarıp bana uzattı. 

"Teşekkürler." dedim, malzemeleri alıp. Arkamı dönüp kapıdan çıkacağım sırada kolumdan tutup beni durdurdu. 

"Çok üstüne gitme." dedi, sessizce.

"Hayırdır? Abi kesildin başımıza." dedim, gülerek.

Göz devirdi, "Ben de ergendim. Anlıyorum onu."

Bir şey demeden kolumu çektim ve arkamı dönüp kapıdan çıkarak tekrar salona gittim. Clay tekli koltuğa oturmuş tavanı izliyordu. Geldiğimi fark edince başını indirip bana baktı, "Gerek yoktu."

"Sus be!" diye çemkirdiğimde gülmemek için dudaklarını ısırıp omuz silkti. Koltuğun kol kısmına oturup gazlı bez ile kaşındaki yarayı temizlemeye başladım. O sırada Dabi'de gelmişti. 

"Kola içer misin, Clay?"

"İçerim."

Yarayı temizledikten sonra üstüne biraz merhem sürdüm ve kalkıp eşyaları tekrar tuvaletteki dolaba bırakıp döndüm. O sırada Clay çoktan bir bardak kolasını içmeye başlamıştı. 

"Anlat."

"Neyi anlatayım?" dedi, göz ucuyla bana bakarken. 

Karşıdaki üçlü koltuğun sağ köşesine oturdum, o sırada Dabi de gelip sol köşeye oturdu ve cipslerden birini açıp yemeye başladı.

"Bu sefer kim? Kiminle kavga ettin?"

"Hiiiç."

"Clay." dedim, sinirle.

"Ansel." dedi, eğlenerek. 

Yanımda oturan Dabi'nin ağzından çatır çutur cips sesleri çıkarken sinirlerim iyice geriliyordu. O sırada Dabi hafifçe güldü ve mırıldandı. "Sanırım o kadar da dominant değilsin."

Başımı şaşırtıcı bir sakinlikle ona çevirmiştim ama gözlerimin tam tersi olduğunu çok iyi biliyordum. Göz göze geldiğimizde gülmesi duraksadı, "Şeytan gibi bakmasana be."

Elindeki cips paketini hızla aldım, "Yeme sen cips falan!"

"Lan ben ne yaptım!" dedi, şok içinde.