TRENDAFIL NE DUART E TIJ

•4•

Mberriten ne shtepine e tij dhe ajo vashdonte te flinte. Dukej nje engjell kaq i embel kur flinte ama zgjuar ishte nje furtune e vertete. Ere, shi, debore dhe te gjitha sebashku. Nuk mund ta mohonte qe mendonte se do te behej nje doktoreshe e mire ashtu sic nuk mund te mohonte qe e tundonte deshira per t'i veshtiresuar cdo gje. I erdhi keq ta zgjonte dhe vendosi ra merrte ne krahe e ta dergonte ne dhomen e tij te gjumit per te pushuar. Uronte qe ajo te mos zgjohej pa ne mengjes e kishte te lehte t'i thoshte qe ajo kishte ardhur vete aty dhe asaj nuk i kujtohej. Do ta sakrifikonte gjumin e tij ne krevatin e rehatshem sonte per te pasi do re flinte diku tjeter ama thelle brenda tij se dinte arsyen se perse po e bente.

E mori ne krahe dhe ajo ashtu ne gjume mbeshteti koken ne krahasorin e tij. Lageshtia e flokeve te saj te kuq e ftohu duke i kaluar mornica neper trup ama ai beri sikur nuk e vuri re ndjesine qe ajo dhuroi. I ngjiti shkallet me lehtesi sepse ajo ishte e dobet ama ishte e mireformuar dhe nuk mund ta mohonte qe e kishte vene re trupin e saj, por kurre se kishte gjykuar nje femer per trupin qe ajo kishte. E vendosi me kujdes ne shtratin e tij, por ajo ishte e lagur e tera. Ta zgjonte nuk donte, ta nderronte vete nuk donte...

I hoqi xhupin qe mbante veshur dhe pa qe kishte veshur vetem nje kanotjetere. Me mire per te. Mund t'i ulte rripat e kanotjeres t'i vishte nje nga bluzat e tij qe asaj i rrinin si fustan dhe keshtu ulte edhe kanotjeren e saj pa pare asgje. Po ashtu mund t'i hiqte lehtesisht edhe tutat qe mbante veshur ajo pa pare asgje, dhe keshtu mund te betohej lehtesisht ne mengjes qe ajo ish nderruar vete dhe s'kish pare gje.

E nderroi, e mbuloi, mori jastek dhr batanije pee vete dhe vajti ne kuzhine per te fjetur. Nje parandjenje teper e forte i thoshte se ajo do te shperthente si bombe ne mengjes, por varja, me mire sesa te flinte ne shi. Po ashtu po e brente kureshtja se perse ajo ishte larguar si fortune nga shtepia e saj....

______________

-DIAAAAAANNNNNNN. -e zgjoi ulurima e saj ne pike te mengjesit ashtu sic e priste.
-PSE UNE KAM VESHUR BLUZEN TENDE?-tha ne te njejten kohe me te nderkohe po shkonte ne dhomen e gjumit.

-Dale t'i japim pergjigje pyettjes nje million dollareshe.... sepse ishe e lagur... nga shiu- shtoi me ironi.

-Kush te dha leje ty te me nderroje?- pyeti me inat.

-Kush tha se te nderrova une?

-Si? U nderrove vete zonjushe po ku mban mend gje ti. Ne vend qe te thuash faleminderit profesor qe me dhe bluzen dhe me lejove te fle ne shtratin tend uleret ne pike te mgjesit. - tha gjoja i merzitur nderkohe me mendjen e tij qeshte pastaj shtoi :- sajohu me rrobat e mia sepse nuk kemi kohe te shkojme ne shtepine tende qe te veshesh dicka. Na pregatit mengjesin dhe shkojme menjehere ne spital sepse sot ne mengjes kemi nje operacion shume te veshtire. Te dua me barkun plot dhe mendje te kthjellet. Per disa ore largoje mendjen nga arsyet qe u merzite mbreme. Pas operacionit merzitu sa te duash. Shko dhe ne shtepi po deshe.

-No,no,no. Ne shi isha une ama pasojat i paske ti. Ti sikur......

-Jam njeri Iris. Mbi te gjitha jam njeri. - tha ai dhe u largua ndersa Iris rremoi neper rrobat e tij derisa ja beri rremuje te gjitha. Ne fund arriti te gjente nje pale tuta te zeza dhe nje bluze te zeze oversize qe per fat te keq ishte me menge te shkurtra,por s'do me gjeje gje per dite mendoi.

Zbriti poshte dhe pergatiti mengjesin. Tost dhe leng frutash. Po i dukej kaq e habitshme dhe ishte. Ishte gjeja me e cuditshme qe u kishte ndodhur ne jete te dyve.

-Vashdon te jete shi dhe me ate bluze do ftohesh. - i tha ai teksa ajo shtronte tavolinen.

-S'kisha c'te vishja tjeter. - iu pergjigj thate ajo.

-Mund te marresh nje nga xhupat e mia dhe nje shall.- i tha dhe nisi te hante me uri.

-Mmmmmm Iris te lumshin duart! - i tha teksa pertypej.

-Te befte mire...profesor.... Dian- shtoi ajo dhe u pane ne sy per pak sekonda....