Askerlik dışında bir görevim daha vardı . Komutan Min Yoongi'nin ihtiyaçlarını karşılamak.
Her gece altına yatarken bir gün ona aşık olacağımı bilemeden...
TAMAMLANDI
(YOONMİN )
Yetişkin içerik
#zone 1
#yoon 1
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 23...
Bir aileye sahip olmadığım gibi ailem diye bileceğim arkadaşlarada sahip değildim. Askere gelmeden önce bir kaç arkadaşım vardı ama onlarda sadece çıkar ilişkisiydi. Benimle işlerine yaradığım içim takılırlardı sadece . Eh bende bunun bilincindeydim zaten. Ama buraya geldikten sonra karşıma o çıkmıştı. Çok farklıydı . Diğerleri gibi değildi . Bunu ilk tanıştığımız günden beri anlamıştım. Bana hep farklı yaklaşmıştı. Üstelik burada benden alacağı bir şeyde yoktu. Belkide bu yüzden samimiyetine güvenmiştim . Benden yararlanmak amacıyla bir şey yapmamıştı bu güne kadar . Arkadaşlığını kabul etmiş tüm içtenliğimle ona sığınmıştım . Burada ilk başlarda yalnızlık çekmiş adepte olmakta zorluk çekmiştim . Ama onun sayesinde uyum sağlamam daha kolay olmuştu. Ama dedim ya çıkar ilişkisi diye . Kimse kimseyle çıkarı olmadan ilgilenmezdi .
İlla bir sebepleri var olur ,illa senden alacakları olurdu . İlk defa farklı ilerlemişti her şey . İlk defa tamam bu sefer doğru insanı buldum demiştim . Ama büyük yanılmıştım . Çok büyük hata yapmıştım . Ve bu hata benden canımı yakacak şeyi almıştı . Başından beri ona güvenmemem gerkiyordu . Güvenmeseydim şimdi canım bu kadar çok yanmazdı .
Elimde sıkı sıkıya tutuğum telefonla 1 hafta sonunda nihayet o odaya gidiyordum . İçimde bastırmadığım heyacan da vardı acıda . Onu görecektim ama dokunamayacaktım .
Derin düşüncelere dalmışken o kadar yolu nasıl geldiğimi bile anlamayıp kendimi onun kapısının önünde bulmuştum . Derin bir nefes alıp kapıyı vurup yanıt beklerken içeride sakin olmak için nefes egzersizi yapmıştım ki buna gerçketen ihtiyacım vardı . İçeriden gelen gir komutuyla son kez gözlerimi kapatıp içeriye girmiştim . Bu odanın her bir sanitmetri bizden oluşuyordu . Her yerde izlerimiz vardı . Her yer biz demekti . Masa koltuk ,duvarlar ve yer . Ah birde o dolap .Beni kaç kere o duvarlara dayayarak becermişti hatırlamıyordum bile . Yere diktiğim gözlerimi kaldırmış onunla göz göze gelmiştim . Buna kendimi hazırlamıştım ama onu böyle göreceğimi tahmin etmemiştim . Üstü çıplak ve sadece eşofman altıyla . Askerlerle antrenmandan geldiği belliydi . Saçları terleyip alnına yapışmıştı . Üst vücudu parlıyordu adeta . Beni yangınlara süreklemek için . Yutkunmama engel olamayıp baştan aşağı süzmüştüm onu . Buraya neden geldiğim bile aklımdan uçup gitmişken kapı önünde kala kalmıştım öyle .
Özlemiştim . Hemde çok . Hiç bir şey söylememişti . Aynı benim gibi izlemişti sadece . Gözlerimi usulca karın kaslarından kaldırıp boynuna çıkarmıştım . Terlediği için ıslaktı ve parlıyordu . Adem elması her yutkunduğunda kendini belli ederken içimde oluşan depremler şiddetini artıyordu . Ona karşı koymak benim için cehenem gibiydi ve bunu nasıl yapacaktım bende bilmiyordum . Saniylermi geçti yoksa dakikalarmı bilmiyordum ama sonunda konuşmayı akıl etmiştim .
