သူမ၏ အမည္ရင္းကို အသုံးမျပဳျဖစ္ခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီ။
၂၀၂၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ဆႏၵျပပြဲမ်ားတြင္ စတင္ပါဝင္ခ်ိန္ကတည္းက သူမသည္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔၊ ေဈးဝယ္ထြက္ဖို႔၊ သင္တန္းတက္ဖို႔ အာ႐ုံရွိေနသူ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး မဟုတ္ေတာ့။ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက သိထားသူတစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ေတာ့။ ပညာဆည္းပူးေနေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ဘဝမွ ေတာ္လွန္ေရးလူငယ္အျဖစ္ ေက်နပ္စြာ ခံယူခ်ိန္မွာ မိမိကို ကိုယ္စားျပဳမည့္ အျခားအမည္တစ္ခုကို မျဖစ္မေန ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
သူမ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ထိုအမည္သည္ သန္မာေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ေခၚရ မွတ္ရလြယ္သည္။ လူငယ္မ်ားၾကား အလြယ္တကူ အသုံးျပဳႏိုင္သည္။
အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ေတာ့ သူမသည္လည္း အမ်ားနည္းတူ အာဏာသိမ္းမႈကို လက္မခံဘဲ ဆႏၵျပျခင္းသက္သက္သာ။ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္၊ ေတာ္လွန္ေရး သေဘာထားမ်ား ျပင္းထန္ခဲ့သည္မဟုတ္။ အာဏာသိမ္းလူစုသည္ တစ္ကမာၻလုံးကဆန႔္က်င္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလုံးကလက္မခံလွ်င္ အာဏာျပန္လႊဲလိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့ဖူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မျပတ္ရေအာင္ သူမတို႔အတူ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။
ႏိုင္ငံတကာ၏ အာ႐ုံစိုက္မႈရရွိဖို႔၊ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မရပ္တန႔္သြားဖို႔ ဘာေတြလုပ္ရမလဲ၊ ဘာေတြလုပ္လွ်င္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလိမ့္မလဲဆိုသည့္ အေတြးမ်ားႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းကို အစျပဳခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္သူမ်ားအၾကား ေသြးမေအးသြားေစရန္ႏွင့္ အာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကို သေဘာေပါက္ေစရန္ ေအာက္ေျခလူထုဆီ သတင္းေရာက္ေစဖို႔ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။
ဖန္တီးမႈမ်ားကို ႏွစ္သက္သည့္၊ သစ္လြင္ေသာ အေတြးအေခၚရွိေသာ လူငယ္မ်ားႏွင့္အတူ မိမိတို႔ဆႏၵႏွင့္ သေဘာထားမ်ားကို ေန႔စဥ္ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ CDM လုပ္ဖို႔ ႏႈိးေဆာ္႐ုံသာမဟုတ္ခဲ့။ CDM လုပ္သားမ်ားကို မည္သို႔ပံ့ပိုးႏိုင္မည္နည္းဟူ၍ ေတြးပူခဲ့ၾကသည္။ မိခင္ခ်က္ျပဳတ္ေပးေသာ ထမင္းႏွင့္ဟင္းကို အသင့္ခူးခပ္စား႐ုံဘဝမွ မျမင္ရေသာ၊ မသိရေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ မိမိတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ခံယူခဲ့သည့္အခ်ိန္ အေျပာင္းအလဲမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။
