Loya kahvesinden bir yudum aldı. Neşeli görünüyordu. Yemeğim beğenildiği için ben de neşeliydim. Kayınalidemin gözüne girmiştim sanki.
"Abim bayıldı yemeğine bayıldı!"
Kıkırdadım.
"Güzel yapmışım demek ki. Her şey tam istediğim gibi gitti."
Loya kahvesini sehpaya bıraktı.
"Annemin tam istediği gelin adayı sensin." Kıkırdadı. "Gerçi abim henüz farkında değil ana olsun."
Derin bir iç çektim.
"Artık farkına varmalı... Bana çiçek geldi diye şirketi inletti. Delirdiğini görmen lazımdı... Hâlâ neden asistanıymışım gibi davranıyor anlamıyorum!"
En azından ufak bir sevgi belirtisi gösterebilirdi. Anca kıskanıp köşeye çekiliyordu.
"Bence abim de senden hoşlanıyor." Diye fısıldadı. "Adam duysa onun aşkından şirkete girdiğini şok olur." Güldüm.
Kahvemi bitirdiğimde önüme bıraktım.
"Alparslan ne benim sevgimin farkında ne kendi sevgisinin... Bilmiyorum ne zaman fark edecek." İç çektim. "Ona çok âşığım Loya. Alparslan için her şeyi yaparım. Ben daha önce hiç böylesine sarsılmamıştım."
Bir an önce beni fark etsin istiyordum...
Loya dostça elimi sıktı. Bana burukça gülümsediğinde ben de gülümsemeye çalıştım.
Loya'nın aniden gülen yüzü soldu. Gözleri kocaman açıldığında anlamayarak ona baktım. Arkamda bir noktaya bakıyordu. Yavaşça arkama dönmemle ben de donup kaldım.
Alparslan buradaydı!
Tükürüğüm boğazıma kaçarken hızla öksürdüm.
Allah'ım ne olur duymamış olsun...
Yanaklarım öyle bir şiddetle yandı ki o ateş tüm vücudumu yaktı. O da bana şokla bakıyordu. O da donup kalmıştı...
Kahretsin!
Her şeyi duymuştu!
Attığım en bomba kesit diyebiliriz bence. Yeni bölümde görüşelim inşallah.🙏🏻
Emeğime saygı duyarsamız bölümler daha sık ve uzun gelir. Bir önceki bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.❣️
YOU ARE READING
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
General Fiction"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
