Sesim çok uykuluydu, kaç saattir uyuduğumu bilmiyordum.
"Karım..." Saçımı da öptü.
Ne ara gelmişti bilmiyordum. Gözlerimi ovdum, görüş açım biraz daha netleşti. Saate baktığımda yaklaşık üç saat uyuduğumu fark ettim. Alparslan işten erken gelmişti.
"Ne zaman geldin?" Diye sordum.
"İki saat oluyor." Dedi.
İki saattir yanımda mıydı?
"İki saattir yanımda mı yatıyorsun? Hiç fark etmedim."
Hafifçe başını salladı.
"Uyandırmak istemedim, iyi görünmüyordun." Yutkundum. "Telefonlarımı açmadığın için acil eve geldim. Annemin ve babaannemin yüzü çok asıktı. Kabullenmek istemesem de seninle ilgili bir şey olduğunu o an hissettim, kalbime bir ağırlık çöktü."
Başımı göğsüne yasladım. En çok ona ihtiyacım vardı. Bana bu güveni ondan başka kimse veremezdi.
"Ne olduğunu söylediler mi?" Diye sordum.
Söyleseler bile kızmayacaktım. Belki de onların söylemesi daha iyi olurdu. Ben konuşmak istemiştim ama bir yandan da üzülmesinden korkuyordum.
"Söylemediler, söylememelerini istemişsin." Dedi. "Canım çok sıkkındı, seni uyandırmak da istemedim. Uyanmanı bekledim." Saçımı okşadı. "Şimdi anlat, ne oldu?" Yutkunamadım.
Alparslan dolan gözlerimi sildi. Doğrulduğumda beni hemen kucağına çekti. En güvenli hissettiğim yer burasıydı, kocamın kucağı...
"Alparslan, şey..."
Çok istediği bir şey benim yüzümden olmayacaktı. Kendimi öyle kötü hissediyordum ki, üstelik ben de kendimi buna hazırlamıştım.
"Eylül sen böyle yaptıkça sakin kalamıyorum!" Sesi sertleşti. "Ne olduysa söyle! Beni delirtmek mi istiyorsun?" Başımı omzuna yasladım.
Kendimi toparlamayı bekledim.
"Ben bugün hastaneye gittim. Şey sandım, hamileyim... Değilmişim, midem bulanınca ona yordum."
Kaşları hafifçe çatıldı.
"Daha çok erken zaten. Bir ayda hamile kalmanı beklemiyoruz değil mi? Buna mı bu kadar çok üzüldün?" Diye sordu.
Başımı kaldırdım ve mavilerine baktım. Gözyaşlarım yanağımdan usulca akıp gidiyordu. Hemen o yaşları yakalayıp sildi.
"D-Doktor dedi ki sen hamile kalamazsın..." Dudaklarım titriyordu. "Benim çocuğum olamazmış Alparslan..."
Bölüm geç geldiği için sizlere erkenden kesit bırakıyorum. Önceki bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Herkese çok teşekkürler.🩵
YOU ARE READING
MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV)
General Fiction"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekt...
