KESİT

10.5K 1.1K 287
                                    



Midemdeki şiddetli bulantı geçmiyordu! Göğsümdeki acı her geçen saniye büyürken dudaklarını omzuma bastırdı.

Yaşlı gözlerimi sildim ve hızla ondan kaçtım.

"Git! Defol git!"

Her şey iğrenç geliyordu.

Şu anda bir erkek bedeni isteyeceğim son şey bile değildi. Sadece midemi bulandırıyordu.

"Gitmeyeceğim, bundan sonra hep hayatında olacağım."

Arkamdan belime sarıldığında onu itmeye çalıştım. En ufak bir temasa dahi tahammülüm yoktu!

Kulağıma yaklaşığ fısılfadı.

"Alparslan salağı gerçekleri öğrendi biliyor musun?" Parmaklarını omzumda gezdirdi. "Şimdi delirmeye başlamış olmalı. Ne yazık... Başkasının kadını için kendini yiyip bitirecek."

Donup kaldım.

Alparslan gerçekleri öğrenmiş miydi gerçekten? İçime küçük bir umut ışığı doğdu.

Artık suçlu olmadığımı biliyordu... Bana iftira attığını biliyordu.

"Ben kimsenin kadını değilim!" Dedim kendime geldiğimde. "Çek ellerini üstümden! Defol git evimden! Asla istemeyeceğim seni Caner!"

Aniden beni duvara yasladı. Hızla ellerimi göğsüne koyup itmeye çalıştığımda boynuma doğru yaklaştı.

"İki haftan var aşkım. Burada güzel bir tatil geçir olur mu? Zaten benden kaçamazsın." Alayla güldü. "İki hafta sonra Trabzon'a döneceğiz. İsteme, nişan, düğün denen saçmalıkları halledip Antalya'ya gideceğiz. Yeni evin benim yanım olacak malum."

Ne saçmalıyordu bu şerefsiz? Ben asla onunla evlenmezdim! Asla! Gerekirse kendimi öldürürdüm! Dokunuşundan tiksindiğim adamla asla evlenmezdim!

"Asla evlenmeyeceğim seninle! Asla! Zorla güzellik olmaz! Uzak dur benden şerefsiz! Alparslan'ı seviyorum. Seni sevmiyorum, sevmeyeceğim!" Diye bağırdım.

Ondan kaçmayı başardım ve hızla bacağına bir tekme savurdum.

Beni kolumdan yakalamasına izin vermeden vazoyu elime alıp ona fırlattım.

Acıyla inleyip bacağını tuttuğunda yere eğilip kırılan büyük parçayı aldım. Ona doğru uzattım. En ufak yanlışında onu kesecek kadar delirmiştim!

"Defol git evimden! Bir daha pis dudaklarını üstümde gezdirirsen seni öldürürüm! İğrenç pislik!" Diye bağırdım.

Acıya bacağını tutarken başını kaldırdı.

"Alparslan denen piçin umurunda bile değilsin." İnledi. "Senin kocan ben olacağım. O herifi unutsan iyi olur. Zorla unutturursam canın yanacak!" Ardından psikopat gibi gülmeye başladı. "Baban seni bana sattı güzelim. Seni şu saatten sonra elimden kimse alamaz. Hayal kurmayı bırak. İki hafta sonra benim olacaksın."

Kesit gelmesini çok istemişsiniz.

Büyük ilginiz için çok teşekkür ederim. Bir gün gibi kısa bir sürede sınır geçildi. Yeni bölüm söz verdiğim üzere bu hafta sizlerle olacak. Yine kısa bir zamanda harika bir bölüm okuyacaksınız inşallah.❤️

MAVİ DOLUNAY -TİMYA- (KARADENİZ SERİSİ IV) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin