İçimdeki Evren (Kitap Oldu)

BÖLÜM 11 (Tres - Kyle Crane)

Gemiden inip saraya yöneldim. Elimdeki raporları gemiden inen başka bir askere verdim.
-Bunları Tyrone'a götür.

-Peki bay Crane.

Çantam elimde sarayın yolunu tuttum.

İçeri girer girmez ilk yaptığım iş odama yönelmek oldu. Odama doğru ilerlerken yolda Angel'ı gördüm. Başka yöne gidiyordu. Beni görünce geri döndü.

Angel;
-Kyle seni görmek ne güzel.

-Değil mi? Emin ol senide Angel.

-Şaka yapmıyorum ciddiyim. Buralar sensiz biraz fazla sessiz.

-Ben olmayınca problem yaratan olmuyor mu?

-Valla olmadı hiç.

-Demek ki herkesin sorunu benimle. Tek amaçları beni sinirlendirmek.

Odama doğru ilerlemeye devam ediyordum. Angel arkamdaydı ve konuşmaya devam ediyordu.
-Nasıl geçti görev? Sorunları hallettiniz mi?

-Evet hallettim.

-Güzel. Sonuç olarak neye karar verdin?

-Gezegen T23'ün yok edilmesine.

Durdu. Ciddi bir ses tonu ile;
-Şaka yapıyor olmalısın.

Bende durdum ve Angel'a döndüm.
-Ne bekliyordun? Zaten ben oraya hangisi haksızsa onun yok edilme emrini vermeye gittim. Görüştüm, araştırdım ve T23'ün haksız olduğuna karar verdim. Bu kadar.

Yoluma devam ettim. Angel ise arkamdan bakakaldı.

Odama girer girmez elimdeki çantayı odanın bir köşesine fırlattım. Hemen üstümü çıkardım ve banyoya yöneldim. Aynada kendime baktım. Saçlarımı elimle dağıttım.

Öylece baktım. Onu düşündüm yine. Ama kısa sürdü. "Kendine gel Kyle" diye düşünmeye başladım.

Arkamı dönüp küvetin hazırladım ve suyunu açtım. Tamamen üstümü çıkarıp küvetin içine girdim.

Duştan çıkınca belime havlumu sardım ardından yatağın üstüne uzandım. Hava kararmıştı. Kollarımı başımın altına koydum. Biraz dinlenmeliydim. Ama ne zaman dinlenmek istesem aklıma Hannah geliyordu.

"Ben yokken ne yaptı acaba?"

Onu daha fazla bensiz bırakmamam gerektiğini düşünerek giyindim. Odadan çıkıp Hannah'nın odasına ilerledim. Saray sessizdi. Tam herkesin dışarıya çıkma zamanıydı. Ama sarayda her zaman yardımcı olurdu. Onları bile görememiştim.

Aldırmadım. Odaya geldim ve kapısını çaldım.

Ses çıkmadı. Tekrar çaldım.

Yine ses çıkmadı.

"Uyuyor mu acaba", diye düşündüm.

Yine çaldım. Tekrar ses gelmeyince içeriye girdim.

Oda boştu.

Hannah bu saatte dışarıya çıkan bir kız değildi. Çıksa bile yalnız çıkmazdı. O yüzden Angel'ın odasına ilerledim.

Kapıyı çaldım ve açtı. Beni görünce şaşırmıştı.
-Kyle?

Şaşkınlığı yüzünden okunuyordu.
-Sen bu saatte burda anlamadım?

-Hannah nerde?

Bembeyaz oldu. O an bir pislik olduğunu anladım. Sesimi yükseltip devam ettim.
-Hannah nerde?!

Yutkundu.
-Sarayda değil.