အပိုင်း၁
"ရှင်တို့ဘယ်သူတွေလဲ ကျမကိုလွှတ်နော် လွှတ်စမ်း "
မ်က္လုံးကို အဝတ်နဲ့စည်းပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးနဲ့ချည်ထားခံရတဲ့သူမကို လက်မောင်းတစ်ဖက်စီကနေဆွဲနေတဲ့လူနှစ်ယောက်
"ဆရာ ကျတော်တို့ခေါ်လာပါပြီ "
ထိုသူတွေက ရုတ်တရက်ရပ်တန့်သွားလေသည်။ သူမကိုတော့ တခုခုပေါ်ထိုင်စေသည်။ ကုတင်ဖြစ်ပုံပေါ်သည်။
ဆရာတဲ့လား ဘယ္သူမ်ားလဲ ငါ့ကိုဘာအတွက်ဖမ်းလာရတာလဲ.. ဘာလိုချင်လို့လဲ..
ဆည်းဆာတစ်ယောက်အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ကြောက်နေမိလေသည်။
"မင်းတို့သွားလို့ရပြီ တံခါးကိုLockခ်ခဲ့ "
ဒီအသံ ကြားဖူးနေသလိုဘဲ ဘယ္သူမ်ားလဲ
ငါ့အသိမ်ားလား
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ"
အဲ့လိုပြောပြီး ထိုလူတွေထွက်သွားပုံရလေသည်။ တံခါးကိုပိတ်သံကြားလိုက်ရသည်။
ပြီးတော့ သူမဆီသို့ အဲ့လူလျှောက်လှမ်းလာတာကို ခံစားမိလေသည်။
"ရှင် ဘယ်သူ့လဲ"
"အင်း မင်းသိပ်ချင်နေမှာပေါ့နော် ဒါပေမဲ့ ငါထင်ထားတာက ငါ့အသံကြားရုံနဲ့ငါ့ကိုမှတ်မိလိမ့်မယ်ထင်နေတာ ဆည်းဆာဦးရဲ့"
"ရှင် ဧကန္တ မင်းတိမ်ယံလား "
". .."
ရုတ်တရက် သူမမျက်လုံးပေါ်မှာစည်းထားတာတဲ့ ဖြည်လိုက်တဲ့သူ
"မတွေ့ရတာကြာပီနော် အချစ်လေး "
သူမရှေ့မှာရပ်နေတဲ့သူကို ဆည်းဆာမော်ကြည့်လိုက်လေသည်။
နီမြန်းနေတဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံက သူမမျက်နှာနားလို့ကပ်လာရင်း မျက်နှာပေါ်အုပ်နေတဲ့ဆံပင်တချိို့ကို လက်လေးနဲ့သပ်ပီး နားရွက်နောက်ကိုပို့လိုက်သူ
"ရှင်! ဒါဘာလုပ္တာလဲ "
သူမနောက်သို့ ဖင်ရွေ့ထိုင်ရင်း မေးလိုက်တော့ ထိုလူကပြုံးလေသည်။
"ဘာလုပ္တာလဲတဲ့လား အင်း မင်းသိပ်သိချင်နေမှာပေါ့နော် "
"ကျမကိုဘာလို့ဖမ်းလာတာလဲ ရှင်ဘာလိုချင်လို့လဲ "
YOU ARE READING
ချိုမြိန်သော ကလဲ့စား(သူ့တစ်ယောက်သာ)
Romance♥ချိုမြိန်သော ကလဲ့စား♥ မီးအိမ်ရှင် ficလေးက သာသာ့ညီမလေးရေးတာပါ သူကခုစာမေးပွဲနဲ့ဆိုတော့ မရေးနိုင်တော့တာနဲ့ ဖျက်လိုက်တာပါ ဒီFicလေးကို အားပေးကြပါဦးနော် 18+++ ရှယ်မှောင်မှာမလို့ စောင့်မျှော်ပေးကြပါအုန်းရှင့်
