အပိုင်း ၃
"ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း "
လက်တွေကို တိမ်ယံကချုပ်ထားတဲ့အတွက် ခြေထောက်တွေ အကုန်လုံးကိုအားပြုရင်းရုန်းနေတဲ့ဆည်းဆာ
"မရုန်းနဲ့ အေးဆေးလုပ်ကြမယ်လေ ဟုတ်ပီလား လိမ္မာတယ် "
တိမ်ယံ ဆံပင်က်ု သပ်ပေးပီး လက်တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။
"ဖြောင်း..."
ဆည်းဆာရဲ့လက်ဝါးက တိမ်ယံပါးပေါ်သို့
ဆည်းဆာ ပါးစပ်က တိတ်ကိုလက်နဲ့ခွာလိုက်ပီး
"နင် အရမ်းယုတ်မာတယ် ငါ့ကို နင်ဖျက်ဆီးပြီးပြီလေ ဘာထပ်လိုချငိနေသေးတာလဲ "
"ဟ ယုတ်မာတယ်ဟူတ်လား ငါကယုတ်မာတယ်ဆို မင်းကလူစိတ်မရှိတော့ဘူး ဆည်းဆာဦး "
"ဘာ "
ဆည်းဆာ နောက်တစ်ချက်ထပ်ရိုက်မလို့လုပ်စဥ် တိမ်ယံက လက်နှစ်ဖက်စလုံးကို ချုပ်ထားလိုက်လေသည်။
"လွှတ် လွှတ်စမ်း မင်းတိမ်ယံ "
"မင်းက အရမ်းကိုသတ္တိတွေကောင်းနေပါလား ဟုတ်လား "
တိမ်ယံ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆည်းဆာကို ပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားလေသည်။
"လွှတ် "
"ဗွမ်း.."
ရေချိုးကန်ငယ်လေးထဲသို့ ဆည်းဆာကို ပစ်ချပြီးနောက် သူလဲ ကန်ထဲသို့ဝင်ထိုင်လိုက်လေသည်။
ပြီးတာနဲ့ ဆည်းဆာရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေလေသည်။ အနမ်းတွေကပြင်းထန်လွန်းတဲ့အတွက် ဆည်းဆာ နောက်ဆုတ်မလို့လုပ်စဥ် ပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ချုပ်ထားလိုက်တဲ့ တိမ်ယံ
သူအားရလောက်တဲ့အချိန်ကျမှ လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။
နှုတ်ခမ်းလေးနီရဲနေပြီး မျက်ဝန်းအိမ်မှာ မျက်ရည်တွေပြည့်လျှံနေတဲ့ ဆည်းဆာ
"ဖြောင်း "
နောင်ထပ်ပါးရိုက်သံတစ်ချက်.....
တိမ်ယံ ခေါင်းတွေတောင်ချာချာလည်သွားလေသည်။
"ခုကစပြီး မင်း ငါ့ပါးကိုတစ်ချက်ရိုက်ရင် ငါမင်းကို နမ်းမယ် "
". ..."
တိမ်ယံ နောက်တစ်ခေါက် အနမ်းခန်းကို ပြန်ဆက်လိုက်လေသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဆည်းဆာ ရုန်းနိုင်စွန်းမရှိတော့ပါ
အေးစိမ့်နေတဲ့ရေကြောင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံး
ချမ်းစိမ့်လာနေပါပြီ။
တိမ်ယံ ဆည်းဆာကိုချိုင်းကနေမြှောက်ကာရေကန်ပေါင်ပေါ်တင်ပီး ဆည်းဆာ နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရစုပ်နေလေသည်။လက်တွေကလဲ ပေါင်သွယ်သွယ်လေးကို ပွတ်သပ်နေလေသည်။ ပီးတာနဲ့ သူ့ညီတော်မောင်ကို
ဆည်းဆာရဲ့ အပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
နှုတ်ခမ်းကအနမ်းခန်းကလဲ မရပ်ပေ....။
%%%%%%%%%%
"ဆည်းဆာဦး မင်းကိူငါ ခိုင်းစရာရှိတယ် ထအူန်း "
ကုတင်ပေါ်မှာမလှုပ်မယှက်နဲ့ သူ့ဘက်ကိုကျောခိုင်းပီးအိပ်နေတဲ့ဆည်းဆာကို တိမ်ယံ စားပွဲမှာထိုင်ရင်း နှိုးနေလေသည်။ သို့သော် သူမကဘာမှပြန်မဖြေပေ...။
"ဆည်းဆာဦး တော်တော်လေးအိပ်ကောင်းနေတယ်ဟုတ်လား "
တိမ်ယံ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူမလက်မောင်းကိုထိလိုက်တော့
"ပူလိုက်တာ ဆည်းဆာဦး ဆည်းဆာဦး
ဖျားနေတာလား "
တိမ်ယံ ဆည်းဆာရဲ့နဖူးပေါ်လက်တင်ရင်း အပူစမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။
"မီးသွေးခဲကျနေတာဘဲ သူဖျားနေပြီလား."
တိမ်ယံ ကုတင်ဘေးကခုံလေးပေါ်က ဖုန်းကိုယူပြီး
"ဒဂုံ ဆရာဝန်သွားပင့်လိုက်အုန်း မြန်မြနိလုပ်နော် "
တိမ်ယံ phချပြီးနောက် အဝတ်ဘီဒိုကိုဖွင့်လိုက်လေသည်။ ပြီးတာနဲ့ ခေါင်းစွပ်Hoodieတစ်ထည်နဲ့ ဘောင်းဘီတစ်ထည်ကိုအလျင်မြန်ထုတ်ကာ
ဆည်းဆာကိုဝတ်ပေးလိုက်လေသည်။
ခနကြာတော့ ဒဂုဲနဲ့အတူ ဆရာဝန်ပါရောက်လာလေသည်။
"ဘယ်လိုနေလဲ ဒေါက်တာ "
"အဖျားတော်တော်လေးတက်နေတယ်ဗျ နောက်ပြီးတော့ အားနည်းနေတယ် ဆရာ ဆေးတစ်ပုလင်းချိတ်ပေးခဲ့မယ် သောက်ဆေးတွေလဲ မှန်မှန်တိုက်ပေးပါဗျ "
"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါက်တာ "
ဆရာဝန်ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက် တိမ်ယံ သူမဘေးမှာ ထိုင်ရင်း နဖူးစမ်းလိုက် လက်မောင်းစမ်းလိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။
ခေါင်းအုံးအဖြူရောင်နဲ့အညီ ဖြူဖတ်နေတဲ့သူမမျက်နှာလေးကို ကြည့်နေရင်း အတိတ်ပုံရိပ်တွေက ပြန်လည်ရောက်ရှိလာလေသည်။
**********
အားပေးမှုကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်
YOU ARE READING
ချိုမြိန်သော ကလဲ့စား(သူ့တစ်ယောက်သာ)
Romance♥ချိုမြိန်သော ကလဲ့စား♥ မီးအိမ်ရှင် ficလေးက သာသာ့ညီမလေးရေးတာပါ သူကခုစာမေးပွဲနဲ့ဆိုတော့ မရေးနိုင်တော့တာနဲ့ ဖျက်လိုက်တာပါ ဒီFicလေးကို အားပေးကြပါဦးနော် 18+++ ရှယ်မှောင်မှာမလို့ စောင့်မျှော်ပေးကြပါအုန်းရှင့်
