Code 0X15 Project A.N.G.E.L

Code 35: Grave Stones

*** Stella's Point Of View ***

Pinagmasdan ko ang paglubog ng aking itinapong bato sa malalim at malinaw na tubig dagat habang nakadungaw sa isang dike malapit sa shoreline ng academy..

Napabuntong hininga ako habang pinagmamasdan ko ang paglipad ng iilang mga ibon sa kalangitan..

Kumusta na kaya sina Papa at si Auntie? miss na miss ko na sila..

"May nahanap ka nabang langis diyan eh, Stella? ang lalim ng iniisp mo ahh.."

Napalingon ako sa gulat nang marinig ko ang isang pamilyar na boses.. halos kumalabog ang aking puso nang makita ko ang mga masayahing ngiti ni Vaughn..

"Va..Vaughn!?"

Napaatras ako at agad siyang lumapit sa tabi ko at kumuha ng isang maliit na bato..

"Miss me? Stella my lady? ahaha.."

Napapoker face nalang ako.. kahit kailan itong lalakeng to!

Marahan niyang ihinagis ang bato sa tubig at gumapang ito sa surface..

"Ayos!! haha ang galing ko no..? wahahah!!"

Kung magbuhat ng sariling bangko wagas!! napakamot nalang ako ng buhok.. Ngunit tila bay natahimik ito at umupo sa dike.. taimtim at nakangiti niyang pinagmasdan ang asul na karagatan..

Napaupo din ako sakanyang tabi at pinagmasdan din ang tanawin..

"You miss them, Stella don't you? you miss your family.."

Napalingon ako nang sabihin niya ng taimtim yun sakin.. patuloy parin siyang nakatingala sa kalangitan..

Nabalot ng kakaibang lungkot ang aking mga mata habang pinakikinggan ang huni ng mga seagulls sa paligid..

"Don't worry about them.. kahit mahirap mang paniwalaan, may isang salita ang Xavierheld.."

Hindi ako nakaimik at napahawak saking mga kamay.. napatingin siya sakin..

"Hey.. whats with the sad face? hindi kaba naniniwala sa salita ng kapitan mo?"

"Hindi naman sa ganun, Vaughn.. its just that..sila nalang ang tanging natitira sakin..maagang nawala si mama nang ipinanganak niya ako.. Si papa.. Si Auntie.. sila nalang ang pamilya ko.."

Hindi ko ma explain pero tila bay gustong bumagsak ng aking mga luha..

"Hey, cheer up, atleast sayo may natitira pa and they're in good hands,and sooner or later magkikita kayo ulit.. unlike me.."

Napalingon ako kay Vaughn matapos marinig ang mga sinabi niya.. halata sa mga mata niya ang naghalong pagkalito at kalungkutan kahit pilit na ikinukubli iyon ng kanyang mga nakangiting labi..

"Naririto na ako sa Xavierheld Military simula nang magka isip ako.. sabi ng mga sundalong nag magandang loob na alagaan ako, natagpuan daw nila akong walang malay sa isang basement sa Earth noong kasagsagan ng isang clearing operation post Angelic War..10 taong gulang ako nun..wala ni isa sakanila ang may ideya kung bakit ako naroroon..marahil ay inabandona ako ng mga tunay kong mga magulang.."

Napatigil siya sakanyang pagsasalaysay at huminga ng malalim..

"Lumaki ako kasama ng mga sundalo ng Xavierheld, nagmagandang loob silang ipasok ako sa academy na ito.. kaya naman nang akoy makatapos, ibinigay ko ang serbisyo ko military ng Xavierheld bilang pagtanaw ng isang malaking utang na loob.."

Napalingon siya saakin at ngumiti..

"Yeah, I dont have my real family, but I got them.. Xavierheld Military is my Family Stella.."