ကျွန်တော် ရဲ့ ဒေါက်တာလေး / ကြၽန္ေတာ္ ရဲ့ ေဒါက္တာေလး { Z & U } ## Completed##

🍁30🍁😘Ending😘[Unicode]

🔞🔞🔞Warnning🔞🔞🔞

က်န္းခ်န္ - အြန္း...ကိုကို ခန ဟ့

ႁပြတ္စ္!

ရွီးခ်န္  - ေျပာ ၀မ္ရင္

သူနမ္းထားလို႔ ရဲစိုေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို လက္မေလးနဲ႔ အသာ ဖိဆြဲလိုက္ရင္း

ရွီးခ်န္ - ကိုယ့္ကို စိတ္ပူေနတာလား။

က်န္းခ်န္ - ဟုတ္တယ္ ကိုကို။ ကိုကို က သက္သာသြားတယ္ဆိုေပမယ့္ အရမ္းလႈပ္ရွားလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား။

ရွီးခ်န္ - ျဖစ္ မျဖစ္ကို ကိုယ္တို႔ ခရီးဆံုးထိ ေလ်ွာက္ၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ရေအာင္ေလ

က်န္းခ်န္ ျပန္ေျပာဖို႔ အလုပ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုကို က မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ကို နမ္းရိႈတ္လာသည္။

က်န္းခ်န္ ရဲ့ လက္ေတြကလည္း ရွီးခ်န္ လည္ပင္းကို သြယ္ယွက္ၿပီး အနမ္းေတြကို တုန္႔ျပန္ေနလိုက္သည္။

ရွီးခ်န္ လက္ေတြက က်န္းခ်န္ ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔ပြတ္သပ္လာတာေၾကာင့္ က်န္းခ်န္ ခင္ဗ်ာ ေျခေထာက္ေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့

ၿပိဳလဲက်လာေသာ က်န္းခ်န္ ကို ရွီးခ်န္ ေပြ့ခ်ီလိုက္ၿပီး မွန္တင္ခံုေပၚ တင္လိုက္သည္။

က်န္းခ်န္ - ဟမ္း ကိုကို...အြင္း

ရင္ဘက္ကို ထုလာတာေၾကာင့္ အနမ္းေတြကို ႏႈတ္ခမ္းမွ ခြာကာ က်န္းခ်န္ ရဲ့ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ထက္ ေနရာေျပာင္းလိုက္သည္။

က်န္းခ်န္ - အ့! ဟား ကိုကို အ့!

က်န္းခ်န္မွာ စားပြဲခံု ေဘာင္ကို  လက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ ေခါင္းေလးကိုေမာ့ၿပီး ညီးၫူမိသည္။ ရွီးခ်န္ လက္ေတြကေတာ့ က်န္းခ်န္ရဲ့ အက်ႌကို ဆြဲၿဖဲပစ္သလို က်န္းခ်န္ ရဲ့ ေဘာင္းဘီၾကယ္သီးကိုလည္း ျဖဳတ္လိုက္သည္။

မဂၤလာေဆာင္ၿပီး တစ္လအၾကာမွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဒီေန့က မဂၤလာၪီးည!!

မဂၤလာေဆာင္မွာလည္း သူက ဝွီးခ်ဲနဲ႔သာ မဂၤလာေဆာင္ခဲ့ရသည္။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား သိပ္မလုပ္ရဘူးဆိုေသာ ၪီးေလးနဲ႔ အမိန္႔ေၾကာင့္ ၀မ္ရင္ ကို မနမ္းခဲ့ရ!