27.Bölüm

59 7 80
                                    

"Ne?" Kaşlarını çatmış, afallamış bir şekilde bakıyordu. Beklediği bu değildi. Benim onu sevdiğimi düşünmüyordu. Bir anda söyleyince şaşırmıştı.

Şaşkınlığını atlattıktan hemen sonraki hareketi ise beni kendine çekip sarılmak olmuştu.

Bir eli sırtımda bir eli de belimdeydi.

Bende kollarımı onun bedenine sarmıştım.

Çenesi hemen başımın üstündeydi.
Benim yüzüm onun göğüsüne dayalıydı.

Kafamın üstüne, saçlarımın arasına ufak bir öpücük bıraktı.

Sevdiğin insana sarılmaktan daha huzurlu bir şey yoktu.

"Bana bir tek sen iyi geliyorsun." dedi.
"İyi ki varsın Elçin."

"Sende iyi ki varsın Alkın."

Ayrıldığımızda yüzüne bakıyorum.

Zor olmuştu ama başarmıştık.

Belki bu olaylar bu şekilde olmasa çok daha farklı olurdu.
Sırf alkına bir şey olmasın diye gururumdan vazgeçmiştim. Çünkü kaybetme korkusu gururdan daha baskın gelmişti.

Belki de daha farklı olsaydı Alkının yaptıklarını yüzüne vurup onu kıracaktım. Bu meseleler yüzünden tekrar aramız bozulacaktı.

Belki de psikolojik bir sorundu onunki.
Olduğu haliyle kimse güvenmemişti ona.
Yalnız kalmıştı. Sevgisiz, kimsesiz kalmıştı.
Belki de başka karakterlerde kendini sevdirebileceğini düşünmüştü.

Ben onu sadece hacker olarak tanıdım.
Ve benim için öyle kalacak.

"Bunlar niye on saattir bakışıyor. Bir şey oldu diye bekliyorum ama yok yani. Konuşmuyorlar bile" kafamı çevirdiğimde Zeynep, Betül, Fatih ve Eflahı gördüm.

Ne Eflah mı?

"Birisi bana Elçinin Bilgeyi kıskanıp saçını başını yolduğunu söyleyebilir mi?"dedi Zeynep.

"Yok ona cevabını Alkın verdi zaten."

"Ee o zaman ne oldu?" diye sordu Eflah, Zeynebe yaklaşırken.

"Az öteye uzaklaş"

"Zeynep zaten sinirim tepemde yapma."

"Asıl bunlara ne oldu be. Eflahın ne işi var burda?" dedim.

"Dur anlatırız onu. Size ne oldu.
Güzel bir şeyler olmuş o belli de." dedi Betül.

" Tamam anladık sevgili olmuşlar" dedi Fatih somurtarak.

"Fatih sana ne oluyor ne bu hal?" dedi Betül.

"Abisiyim ben onun." dediğinde Betül gülerek fatihe bakmıştı.

"Senin abiliğini yesinler. Sanki araları düzelsin diye çabalamadında şimdi koruyorsun" betülün söyledikleriyle fatih susmuştu.

"Sanki bunu istemiyordun da...
Anneme ne anlattığını biliyorum Fatih" dedim.

"Bak haklı çıktım işte." dedi Fatih.

"Noluyor bunlara ben konuya fransız kaldım." dedi Eflah.

"Şuan bende anlamadım ama yine de senle aynı fikirde olmak istemiyorum." dedi Zeynep.

"Arkadaşlar önce bi sakin olalım teker teker dinleyelim herkesi hiç kimsenin hiçbir şeyden haberi yok ne oluyor."

"Betül haklı önce şurdan çıkalım. Kimsenin düğünlük hali yokmuş zaten. Bari sakin bi yerde konuşalım." dedi fatih.

EZO | Yarı TextingWhere stories live. Discover now