When enemies turn to lovers

~3~

'Oke, maar one direction is objectief beter dan welke artiest dan ook.' Ik giechel terwijl ik dit zeg en Kenny kijkt me met een geschokte blik aan. 'Jij bent een fan van One Direction?! JIJ? We hebben het nu over Adrielle?' Ik kijk hem aan met een half sarcastische blik. 'Jazeker, jij niet dan?' 'Natuurlijk, #fanforlive.' Mijn buik doet pijn van het lachen. Het dessert is net geserveerd en zowel Ken als ik hebben het zo snel naar achter gegooid dat we geen 'pap' meer kunnen zeggen. En dat zegt iets. Ken wil net iets zeggen als we ineens een stem achter ons horen: 'Hi, love. Ik heb je nummer even nodig.' Ik kijk achterom en zie de jongen waar ik tegenaan botste vanmiddag. Ik denk dat mijn irritatie en verwarring in mijn ogen te lezen was, want hij zegt: 'zodat ik je een tikkie kan sturen, voor mijn shirt natuurlijk.' Ik zucht. 'Kan ik je het niet gewoon contant geven? Ik hoef je nummer niet.' Hij kijkt me nep-gekwetst aan en vervolgt zijn "poging" om een normaal gesprek te voeren; 'dat zal helaas niet werken, ik zal toch echt je nummer nodig hebben, love.' Hij kijkt me aan met zijn prachtige ogen. 'Oké, ten eerste, ik ben je "love" niet en ten tweede, ik geef je mijn nummer alleen als je beloofd dat je me daarna nooit meer appt.' Kenny kijkt half lachend toe terwijl wij aan het praten zijn en ik wens vurig dat ik in zijn plaats kon zijn in plaats van dat ik dit gesprek moet voeren met meneertje zelfingenomen. 'Hmm, dat is een lastig aanbod. Ik kan niks beloven, maar ik zal het proberen.' Hij voegt toe; 'love.' Ik zucht extra dramatisch en we wisselen nummers uit. Hij loopt terug naar zijn tafel waar zijn vrienden hem opwachten met gore grijnzen op hun gezichten. Ik walg van die types. Ik richt me weer op Kenny. 'Nu wil ik wel dat je uitlegt hoe je zijn aandacht wist te grijpen?' 'Ik heb misschien een bord met pasta over hem heen gemorst op de trein..' Hij lijkt me half lachend, half 'ik ben bang voor je leven' aan. 'Veel succes dan, hij is berucht voor zijn wraakacties. Iemand hoeft maar iets te doen wat hem niet goed valt en ze zijn hun leven niet meer zeker. Ik lach, denkend dat dit een grap is. Kenny kijkt me echter aan alsof iedere ademhaling mijn laatste kan zijn. Mijn lach gaat over naar onregelmatig gegiechel naar een lange uitademing. 'Oké, dat is echt belachelijk? Wie is er zo dramatisch?' Ik werp een blik op die naamloze jongen. 'Aaron is zo 'dramatisch'.' Kenson gebaart bij het woord belachelijk. Aaron is dus hoe hij heet.. 'Dus als ik het goed begrijp is zijn reputatie hier badboy?' 'Precies, op dit internaat is hij een soort badboy legende. Iedereen vreest hem, iedereen kijkt op naar hem.' Ik lach. 'Dit is echt compleet belachelijk.' Kenson schudt lachend zijn hoofd. 'Nu lach je nog, maar wacht jij maar. Wacht jij maar.' Ik wil net het gesprek vervolgen als ik een geluidje hoor van mijn telefoon, een berichtje.

Onbekend
Hi love, ik wilde je eigenlijk een tikkie sturen. Maar ik spaar je. Het was een erg duur shirt, dus ik geef je twee keuzes. 1: je betaalt de €1500 euro die dit collectors item van Gucci kostte. Of 2: je gaat 1 keer naar een bal van mijn ouders met mij. Jouw keuze

Adrielle
Hi, voordat ik überhaupt inga op dit absurde voorstel van je; ik ga ervan uit dat jij Aaron bent. Bedankt voor de introductie trouwens, fijn dat ik je naam al wist voordat jij zo onbeschoft mijn nummer afdwong.

Onbekend
Graag gedaan. ik ben verbaasd dat je niet meteen op mijn voorstel ingaat. Iedereen zou met mij naar een bal willen gaan. Maar ik ben inderdaad Aaron.

Adrielle
Goed, Aaron. Ik ga zo verder met je voorstel, maar eerst heb ik een paar vragen. Ten eerste, waarom is dat shirt zo duur? Ten tweede, waar en wanneer is dat bal? En ten derde, ik ben persoonlijk verbaasd dat ook maar iemand met jou naar zo'n bal zou willen gaan.

Aaron
Zoals ik al appte is het een Gucci collectors item. En het bal is over 1 maand in een kasteel hier in de buurt. Als je meegaat in dit voorstel krijg je details later. Als je me wilt excuseren. Het diner is voorbij en ik ga naar mijn kamer.'

Adrielle
Bedankt, morgen krijg je mijn antwoord.

Ik kijk op vanuit mijn telefoon om Aaron te zien weglopen en we maken oogcontact. Hij blijft kijken en het is meer een wedstrijd van wie als eerste wegkijkt. En ik ben erg competitief, ik verlies nooit. Zo gebeurt het dit keer ook niet. Ik glimlach liefelijk en hij rolt met zijn mooie bruine ogen. Wacht wat zeg ik? Oh laat ook maar. Kenny wenst me slaap lekker en ik hem ook. Ik ben doodmoe na deze dag. Ik loop naar mijn kamer. Ik loop de nummers af. 129.., 130.., 131. Aha. Gevonden! Ik doe de sleutel in het slot en open de deur. Een prachte kamer ontvouwt zich voor mij. Opnieuw vraag ik me af hoe mijn ouders dit in hemelsnaam betaald hebben. Het is een prachtige lichte kamer, met veel ramen en een tweepersoonsbed. Er staat een bureau voor het raam en de satijnen gordijnen wapperen door de zachte avondwind. Ik laat een klein gilletje van blijheid los en besluit dat uitpakken morgen wel kan gebeuren. Het is dan toch zaterdag. Ik doe mijn pyjama aan, poets mijn tanden en ga liggen in het heerlijk zachte bed. En ik val in een slaap beter dan dat ik in tijden heb gehad