When enemies turn to lovers

~11~

Wat ben ik blij dat ik geen alcohol heb gedronken gisteren. Jade komt kreunend mijn kamer binnen en doet de gordijnen die ik een half uur geleden open deed, weer dicht. Ze zet haar zonnebril af en gaat op mijn net opgemaakte bed liggen. 'Arm schaap, heb je teveel party juice gehad?' Geïrriteerd gooit ze haar badslipper naar mijn hoofd. Ik besluit wat te drinken en eten voor haar te pakken. Ik leg een bagel in de toaster en wacht totdat het opspringt, vervolgens doe ik er roomkaas op en leg ik de twee stukken op elkaar. Ik schenk wat Spa rood in en overhandig haar mijn prachtige ontbijtje en begin aan die van mij. We zeggen niks, voornamelijk omdat we allebei super moe zijn van gisteren. 'Weet jij wat er met Luke is? Hij deed gisteren echt vreemd. Als een soort creep.' Ze haalt haar schouders op. 'Nee, ik heb hem niet gezien. Behalve toen hij aan mij vroeg waar jij was, hij moest je zonodig zien. Waarschijnlijk heeft hij een crush op jou.' Ik kijk haar verbaasd aan, hopend dat het niet zo is. Luke is prima en dat soort dingen, maar dat is waar het blijft voor mij. Ik schud het van me af. 'Dusss.., jij en Damon hè.' Ik beweeg mijn wenkbrauwen op en neer. Ze kijkt me aan en gilt vervolgens in mijn kussen. 'Echt hè, oh my god, het enige stomme aan deze situatie is dat ik me er eigenlijk niks van herinner.' 'Ja, je was wel ver weg. Hou het de volgende keer maar bij een frisje.' Ik vervolg: 'Heb je Damon al gesproken, na "het moment"?' 'Nope, ik ben bang dat hij beseft dat hij me eigenlijk helemaal niet leuk vindt.' Ik schud mijn hoofd en zeg: 'Doe toch niet zo onzeker, hij vindt jou echt HEEL leuk.'  Ze bloost enorm en gaat weer liggen in mijn kussen. Na een uurtje komt Kenny de kamer binnengestormd. 'Jadeeeee, wat hoort mijn roddel oor? Heb jij gezoend met Damon?!' Ze knikt en hij laat een onaardse gil los. 'Oké, oké, genoeg!' Zeg ik. Mijn oren overleven het niet langer. 'Wat is ons plan vandaag?' 'Niks, ik ben brak.' Zegt Jade. 'Oké, prima.' Antwoord ik. Ik hoef niks bijzonders te doen. 'Ik ga wel even lunch halen, kan ik wat voor jullie meenemen?' 'Één donut graag.' Zegt Jade 'Doe maar 2!' zegt Kenny. 'Komt eraan!' En ik loop de deur uit. Ik loop de eetzaal in en hoor overal gezellig geklets. Ik loop naar de donuts en pak er 2. Voor mezelf pak ik een bakje yoghurt met granola. Ik vervolg mijn reis door de eetzaal en ga zitten bij een wat leger plekje. Ik begin met eten en voel iemand op mijn schouder tikken; Damon. 'Hi Adrielle, heb jij Jade toevallig gezien? Ik wilde eigenlijk nog wat vragen aan haar.' Ik zie een hoopvolle blik in zijn blauwe ogen. 'Ja, ze is in mijn kamer. Als ik het mag vragen, wat wil je haar vragen?' Ik kan mijn nieuwsgierigheid gewoon niet bedwingen. 'Uhmm, ik wil haar verkering vragen. Ik vind haar echt heel leuk.' De blik in zijn ogen zegt genoeg en ik smelt. 'Doe het, ik meen het. Ze voelt hetzelfde voor jou.' Hij knikt en zijn bruine haar beweegt mee. Hij pakt zijn telefoon. Een beltoon galmt uit zijn telefoon. 'Hallo?' De stem van Jade klinkt nog steeds een beetje brak, maar beter dan vanochtend. 'Hoi, Jade. Uhmm, kan jij vanavond bij zonsondergang naar het parkje komen? Ik wil je wat vragen.' Ik hoor even niks aan de andere kant, maar dan zegt ze: '...Ja hoor.' 'Oké top, tot dan!' Ze hangt op en hij kijkt naar mij met een grijns tot aan zijn oren. Ik geef hem een high five en zeg: 'YEAHHH!!! Ik zei toch dat jullie samen zouden komen.' Hij kijkt semi-sarcastisch mijn kant op en zegt vervolgens: 'Je had gelijk, maar ik ga me dan klaarmaken. Bedankt!' Ik zwaai zijn kant op terwijl hij nog net de zaal niet uithuppelt. Ik glimlach, wat is liefde toch mooi.