[Unicode]
လင်းသစ်မြင်လိုက်ရတာက အရမ်းချောတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်.... အရပ်ရှည်ရှည် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည်ရူပကာအလွန်ခန့်ညားထယ်ဝါသူတစ်ဦး... မိန်ကလေးများကြားပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ဖြစ်ပုံရသည်
ထိုသူရဲ့ချောမောမှုတွေအောက်လင်းသစ် ခနတော့မှင်သက်မိလေရဲ့.....။
"အားလုံပဲမင်္ဂလာပါ....ငါကမင်းအုပ်စိုး မသိနားမလည်တာရှိရင် ကူညီပေးကြပါဦးဗျ"
"ဟုတ်ပီ သားလေး ဟိုနားကလင်းသစ်ခေတ်ရဲ့ဘေးနား၀င်ထိုင်လိုက်နော်"
ဆရာမကျနော့်ကိုလက်ညိုးထိုးကာပြောနေသည် ထိုသူကလည်းကျနော့်ဆီလျှောက်လာလေပီ သူအနားရောက်လာတာနဲ့ နှာခေါင်းထဲ၀င်လာတဲ့အနံလေးတစ်ခု မွှေးလာသည်....သူ၏ကိုယ်သင်းနံ့လေး......
သို့ပေမဲ့ကြာကြာ သဘောမကျနိုင် မြင်သလောက်ကတော့သူသည်ကျနော့်လောက်နီးနီးချောသည်
ကျနော့ဖန်လေးတွေမျက်စိမကောင်းပဲသူ့သွားကြိုက်မှာတော့စိုးသည်.....
"မင်းနာမည်က လင်းသစ်ခေတ်တဲ့လား"
"ဒါငါ့အကြောင်းပါ မင်းသိစရာမလိုဘူး"
"ဟ အစွာလေးပါလား ချစ်ဖို့တော့ကောင်းသား"
"ငါသိတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ နှုတ်ဆက်ခွင့်လေးတောင်မပေးပါလားနော်"
"ဟုတ်တယ် ဘာဖြစ်လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဗျာ"
"အင်း"
ကျနော်သူကိုခက်ချေချေပြောဆိုနေသည်ကို ကျနော်သူငယ်ချင်းတွေကစိုက်ကြည့်နေကြသည်...
ထိုအခါထိုသူကို အတန်းတွင်းမှရှိတဲ့ ရှိုင်းသုတနဲ့မြတ်မင်းမောင်တို့ကဝင်နှုတ်ဆက်လေသည်...
"Hi မင်းက မင်းအုပ်စိုးမှတ်လား ငါကမြတ်မင်းမောင် သူကရှိုင်းသုတ"
"အော် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ငါမှာလည်းသူငယ်ချင်းမရှိဘူးဆိုတော့"
"ရပါတယ်ဟ ငါတို့ကခင်တတ်ပါတယ်"
"ကဲ ကဲအားလုံးစာသင်ကြမယ် စာအုပ်ထုတ်ကြ"
ဆရာမပြောလိုက်တဲ့အတွက်ကြောင့်မြတ်မင်းမောင်နဲ့ရှိုင်းသုတတို့က ကိုယ့်နေရာကိုထိုင်ကြသည်
ကျနော်နဲ့ထိုကျောင်းသားသစ်နဲ့ဘေးချင်းကပ်ရက်ဆိုပေမယ့် မြတ်မင်းမောင်နဲ့က ရှေ့နောက်ပင်...
YOU ARE READING
တွယ်ငြိရာ သူ့လိုလူ
Romanceမြို့တစ်မြို့ရဲ့အကောင်းမွန်ဆုံးကျောင်းကြီးတစ်ကျောင်းထဲမှာ အလွန်ကိုချောမော စာတော်ပြီး ကောင်မလေးတိုင်းရဲ့ ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်လေး "လင်းသစ်ခေတ်"..... ကျောင်းကိုအသစ်ပြောင်းလာပြီးဘက်စုံတော်တဲ့လူဆိုးလေး"မင်းအုပ်စိုး"က ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်လ...
