[Unicode]
ကျနော် ဒီနေ့ကျောင်းသွားဖို့လုပ်တော့အ၀တ်စင်ပေါ်ကမင်းအုပ်စိုးရဲ့ကြေမွနေသောအကျီလေးအားကြည့်မိသည် လျှော်ပြီးပေးလိုက်ရင်တောင်အကောင်း မတိုက်တတ်ပဲမီးပူတိုက်လိုက်တာ ပိုကြေသွားပီ
"ဟူး....မတွေ့ချင်တဲ့မျက်နှာကြီးကိုတွေ့ရဦးမယ်"
"လင်းသစ်ရေ ဆင်းလာတော့နင့်သူငယ်ချင်းတွေရောက်နေပီ"
"ဟုတ်ကဲ့မမ လာပီ"
"ဟျောင့် လင်းသစ်ဖြေးဖြေးဆင်းပါကွာ ငါတို့စောင့်နေပါတယ်ထွက်မပြေးပါဘူး"
"သိပါတယ်ကွာ ကဲ သွားကြမလား"
"နေဦး လက်ထဲကအင်္ကျီကြီးကဘာလုပ်မလို့တုန်း"
"အေ့လေ ၀တ်ထားတာတစ်ထည် လက်ထဲကတစ်ထည် ဘာလဲ ကျောင်းမှာရောင်းစားဖို့လား"
"အာ ဘယ်ကသာ"
"လင်းသစ် အဲ့ဒါလှိုင်းဝေဟာဆို ပြန်ပေးလိုက်လေ"
"ဟမ် ကျနော့်ဟာ ဒီအင်္ကျီကကျနော်ဟာမဟုတ်...."
လှိုင်းဝေကြောင်တောင်တောင်နဲ့အင်္ကျီကိုလက်ညိုးထိုးပြီး သူ့ဟာမဟုတ်ကြောင်းပြောမလို့လုပ်သည့်အတွက် ကျနော်သူ့ရဲ့ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲလိုက်သည်
"ယီးးးး ဘာလုပ်တာလဲ"
ကျနော်လိမ်ဆွဲလိုက်သည့်အတွက်နာလို့အော်ပါလေရော ကျနော်သူ့ကိုမျက်စပြစ်ပြီး မြန်မြန်စကားစလိုက်သည်
"မင်းဟာပါ လှိုင်းဝေရဲ့"
"အား...ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ်မမ"
လှိုင်ဝေလည်း သဘောပေါက်ပြီးအစ်မကို ကူလိမ်ပေးရသည်
"ဟုတ်ပါပြီ နောက်ကျနေတော့မယ်သွားတော့"
"ဟုတ်ကဲ့ သွားပီနော်အစ်မ"
"အေး ကောင်းကောင်းသွား"
........................
"လင်းသစ် မင်းအိမ်မှာတုန်းကငါ့ကိုဘာလို့ဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲတာတုန်း"
"Sorryပါကွာ ငါမရည်ရွယ်ပါဘူး"
"မရည်ရွယ်ပေလို့ပဲ နေစမ်းပါဦး အဲ့အင်္ကျီကိစ္စအရင်ရှင်း ကဲပြောအဲ့ဒါဘယ်သူဟာမို့လို့ မင်းအစ်မကိုလိမ်တာလဲ"
YOU ARE READING
တွယ်ငြိရာ သူ့လိုလူ
Romanceမြို့တစ်မြို့ရဲ့အကောင်းမွန်ဆုံးကျောင်းကြီးတစ်ကျောင်းထဲမှာ အလွန်ကိုချောမော စာတော်ပြီး ကောင်မလေးတိုင်းရဲ့ ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်လေး "လင်းသစ်ခေတ်"..... ကျောင်းကိုအသစ်ပြောင်းလာပြီးဘက်စုံတော်တဲ့လူဆိုးလေး"မင်းအုပ်စိုး"က ပျိုတိုင်းကြိုက်နှင်းဆီခိုင်လ...
