Chapter 22

42 6 0
                                    

When our fight is getting intense I decided to put a strong barrier. We continue on fighting hanggang sa biglang tumigil si Bkaze kaya napatigil rin ako. Nakita ko na halos madrain na ang kapangyarihan namin kaya umupo ako para makapagpahinga. I closed my eyes to focus hanggang sa naramdaman ko ang pagod ng katawan ko. We were almost fight for more than an hour kaya normal lang na mapahod ang katawan namin. Dahil sa sobrang pagod ay hindi ko namalayan na nakatulog ako.

"This is going to end Cass and I will do my best to keep you safe", yan ang hulinh narinig ko bago ako makatulog.

Naramdaman ko na may humahaplos sa buhok ko at naramdaman ko na hindi matigas ang hinihigaan ng ulo ko. I feel comfortable kaya natulog ako ulit. Nagising ako ng naramdaman kung may pumaoalibot sa akin. Nakita ko na mga kaibigan ko lang pala ang nakatingin sa akin at nalaman ko na nakabalik na pala ako sa dorm.

"Uhm guys", sabi ko.

"Oh Cass what lucky day", sabi ni Katelyn.

"Bakit?", tanong ko.

"Don't you know that Blaze carried you back here?", tanong naman ni Alexi.

"No I don't", sabi ko at tumayo.

"Alam mo ba na may gusto sa'yo ang lalaking yun?", tanong naman ni Alexa.

"Yes I do and you know what this is not the time for love when we are facing war", sabi ko.

"Do you like him?", tanong ni Katlyn.

"Uhm guys you know", sabi ko.

"Cass naman just said it", sabi ni Katelyn.

"Ok fine I do like him but you know that we need to focus on this war ang he already know what I feel for him and we both agreed that we are just stay the same just like what we used to be until the war ended", sabi ko.

"Ganun naman pala eh", saad ni Alexa.

"So hindi pa kayo?", tanong ni Alexi.

"No were are not in a relationship", sabi ko.

"Basta importante manatili tayong ligtas and maybe we are going to have that kind of relationship after the war", dagdag ko.

"So looks like you are having that kind of relationship but not right", saad naman ni Katelyn.

"Yes and he said we should focus on the war", sabi ko.

"Nga pala nakakain ka na ba?", tanong ni Katlyn.

"Well hindi pa tsaka anong oras na ba?", tanong ko.

"Gabi na tsaka sabay na lang tayong kumain dahil hindi pa rin kami nakapaghapuna", sabi ni Alexa kaya lumabas na kami ng dorm para kumain.

We decided na sa cafeteria kumain dahil natatamad silang magluto at dahil na rin sa pagod. Simple lang naman ang pagkain na binili namin at pinili namin na sa tagong parte kumain para iwas atensyon daw dahil alam na nilang lahat na ako ang ice princess.

"You know what we didn't expect that we will be the first friend of great ice princess", sabi ni Katelyn.

"And not to mention tayo pa pinakamalapit sa kanya", dagdag naman ni Alexa.

"After this war will you go back to misty mountain and stay there?", tanong ni Alexi.

"At kapag naman babalik ka dun pwede ba kaming bumisita?", tanong naman ni Katlyn.

"Well maybe to build the kingdom again and of course pwedeng-pwede kayong bumisita", sabi ko.

"Mabuti naman kung ganun", sabay nilang sabi kaya napatawa ako.

"Don't worry guys I will do everything to keep you safe", sabi ko sa kanila.

Nagpatuloy na kami sa pagkain at nagkukwentuhan rin at the same time. We decided na magkasama kaming lahat matulog kaya ng bumalik kami sa dorm ay pinaglapit namina ng tatlong kama para magkasya kaming lima. We've talked a lot of thing at pati na rin ang childhood memories nila ang kinuwento nila sa akin pero ako walang masabi dahil wala naman akong kaibigan nung bata pa ako. Nagpatuloy lang kami sa pakikipagkuwentuhan hanggang sa napagdesisyunan namin namatulog na dahil gabi na.

The next day ay ganun pa rin ang routine namin. Magsasanay kami ng sabay-sabay at sina Alexa at Alexi ay mag-aral para dagdag kaalaman sa paggagamot at tumutulong na rin sa clinic. Halos gahun ang nangyayari araw-araw at kapag tapos na ay sumasabay sila sa akin para magsanay sa mga lobo o hindi kaya tulungan ako sa pagpapakain rito. Minsan sumasabay rin sa amin ang mga royalties sa pagsasanay at medyo napalapit na rin kami sa kanila at we treat each other as friends na rin not like how we treat each other na-ckose sa isa't isa kapag may mangyaring masama sa akin.

"Hey Cass you know what its nice to be friends with you", sabi ni Aina.

"Yeah and you know thank you for coming here ang you're the reason why my brother was less cold", sabi naman ni Ferra.

"Ako rin naman ganun ang nararamdaman nung naging close tayo", sabi ko.

"Don't worry Cass we will help you build the kingdom after this war", sabi ni Aqua na sinang-ayunan din nilang lahat.

"Thank you", sabi ko.

Nagpatuloy kami sa pagsasanay dahil sabi ni headmaster nakasalalay sa amin ang kahahantungan ng digmaan dahil kami ang pinakamalakas sa lahat ng estudyante dito sa academy. Syempre naman gagawin namin ang lahat to keep people safe and that is our duty bilang tagapagpamahala ng mga kaharian. This time as the ice princess I will make sure to defeat the dark king and all his armies para wala ng digmaan na mangyayari sa susunod. He may had survive in the last war but now he won't escape me. He stole my power once and I know that it will help him in this war pero I become stronger now. My power is strong enough for this war. If I ever had to sacrifice my life to save this world then I will do it. Only to keep all of them safe. I am willing to sacrifice for them because they gave a family that I will treasure forever and for all the memories that I will keep with me even in my death. If my parents sacrifice their life for this world then I will do the same but I hope I can still come back for them especially for him.

Behind the WoodsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon