BLACK LOTUS

CHAPTER 06

EDWARD'S POV.

They are attracted to sounds, eh? So, mga Souentuie Arai sila, ang mga Arai na attracted sa tunog. Akala ko pa naman mga Normal na Arai lang sila, hindi pala.

I unactivated my invisibility ability and swung the chandelier to make some sounds. Mahina naman akong natawa nang makita ang mga reaksyon nila. Mabilis ko namang in-activate ang invisibility ko nang lumingon sa pwesto ko sa itaas ang isa sa kanila. Weep, that was unexpected.

I almost dropped the katana nang bigla nalang mag-vibrate ang suot kong wireless earphone. Napahawak naman ako sa dibdib ko. I immediately pressed the wireless earphone nang mapansin kong nagkakagulo ang mga Arai sa ibaba dahil sa tunog na inilalabas nito.

"Captain?"

"Eh? S-si Themarie 'to, K-kuya Edward,"

Nangunot naman ang noo ko. "Themarie?" nagtatakang sambit ko sa pangalan niya.

"O-opo, Kuya."

"Bakit ka tumawag? May nangyari ba sa'yo?"

"H-hindi po. Tumawag po ako para sabihin na—"

My eyebrows furrowed. What the hell? Bakit naputol ang linya? Eto na nga ba ang sinasabi ko, eh. Ayokong mabitin, kingina. Na-curious tuloy ako. Walanghiya, ano ba sasabihin niya?

Napakamot naman ako sa ulo ko. Ano ng gagawin ko? Uh... Patayin ko na kaya silang lahat? Hmm, no. Hindi na siya magiging exciting kung papatayin ko silang lahat. Maybe, one by one? Nakaka-excite kasi na makita silang mamatay. I can't enjoy it if I kill them immediately.

*GROWL*

Napatalon naman ako sa chandelier nang marinig 'yon. Did they got bored? Well, nabo-bored na rin ako, eh. Inaatake na rin ako ng antok. I wanted to kill them slowly pa naman, tsh.

I unactivated my invisibility ability and clapped. Whoa, isang palakpak lang 'yon pero narinig nilang lahat 'yon? Unbelievable.

I grinned when I saw two of them running towards me. I closed my eyes at inihanda ang sarili ko. Nang maramdaman ko nang malapit na silang dalawa sa'kin ay mabilis kong hinila ang katana sa lagayan niya at itinapon sa tabi ko ang lagayan nito. I raised the katana and sliced the two of them. I smiled in satisfaction nang maramdaman ko ang pagtalsik ng mga dugo nila sa mukha ko.

Iminulat ko naman ang mga mata ko at napalingon sa itaas. I quickly jumped away from my position nang tumalon mula sa itaas ang tatlo pa sa kanila. What the hell? Saan sila nanggaling?! Para silang kabute na bigla-bigla nalang susulpot sa tabi, psh.

*GROWL*

I lifted the katana up to my face and licked its blade. Heh, not bad. I swung the katana in my hand and closed my eyes. I can't believe na I can use this katana. I'm an assassin, but I specialized more in bows and daggers. I'm not used in using this weapon kaya hindi ko na sinubukan pa na gamitin siya. And I also thought na display lang 'to, sinong mag-aakala na ang talim pala ng blade nito?

ELI'S POV.

"Eli, do you think forming an alliance with the Philippines is the right thing to do?" Viela asked out of the blue. I glanced at her. "I mean, there are other countries that is much stronger than this country."

I averted my eyes from her. I clasped my two hands together and crossed my legs. "I think it's worth it." I shortly answered her question.

Her eyebrows furrowed. "Worth it? How can you say so?" she irritatedly clicked her tongue.