The Renegade Nerd (Nerd Boys Series #5)

Chapter 01

SABRINA KYE CORBIN

“Nasa labas pala si Krister, Sabrina,” biglang sabi ng kaklase kong babae sa akin.

Napahinto ako sa pagsusulat ng calligraphy sa notebook at napatango kahit hindi nakatingin sa kan'ya. Inangat ko ang tingin at nakita ko lamang lumabas s'ya ng room dahil sa may tumawag sa kan'ya.

I lazily standed up and packed my things. Alam kong hindi makapaghintay ng one minute si Krister. Mahalaga raw sa kan'ya ang bawat segundo. Kaya nga nagtataka ako kung bakit mas mahalaga 'pang ubusin n'ya ang oras sa pag-iinom at pagsama sa mga barkada n'ya kaysa sa sunduin ako.

Hindi naman sa nagtatampo ako na mas importante ang barkada n'ya kaysa sa akin. Ang akin lang naman, h'wag n'yang iparamdam na 'yong oras na ibinibigay sa akin ay isang sagabal at waste of time lang sa kan'ya.

“Bakit ang tagal mo?” inis n'yang tanong nang lapitan ko s'ya rito sa labas ng room ko.

Salubong ang kilay n'yang nakatingin sa hawak kong sketch pad. Inangat n'ya ang tingin at mas lalo pang sumama ang timpla ng mukha n'ya.

I rolled my eyes. Binigay ko sa kan'ya ang bag ko. “Hawakan mo, uuwi na tayo, 'di 'ba?  Ayaw mong masayang ang oras mo.” Nilampasan ko s'ya, nagsimula na akong mainis.

“H'wag mo akong magan'yan-gan'yan, Sabrina.” Bahagyang hinawakan n'ya ako sa braso at pinaharap sa kan'ya, bahid ang iritasyon sa kan'yang mga mata.

Inalis ko ang kan'yang kamay at tinaasan s'ya ng kilay. Ayaw ko talagang ginaganito n'ya ako.

“Anong magan'yan-gan'yan? Nagsasabi ako ng totoo. Nagmamadali ka, 'di 'ba? Labag lang sa loob mo ang sunduin ako,” sarkastik kong anas.

Napahilamos ang maugat n'yang kamay sa kan'yang mukha, animo'y nauubusan na s'ya ng pasensya.

“Pupuntahan ba kita rito kung ayaw kong sunduin ka?” mahinahon ngunit nababakasan ng delikado sa kan'yang boses. “Can you, please, iwasan mong makipagsagutan sa akin dahil umiinit ang ulo ko.”

“Huh?!” manghang bulalas ko at mabilis na hinablot ang bag ko sa kan'ya. “D'yan ka magaling. Umiinit ang ulo mo sa akin pero kung mga barkada mo nagagawa mong paglaanan ng oras,” mahaba kong hinaing, napahawak na lang ako sa noo ko. “You know what? Palamigin mo muna ang ulo mo bago mo ako sunduin.”

'Di makapaniwalang tinignan n'ya ako. “What the— Sabrina!”

“Bahala ka d'yan! ” sigaw ko, hindi ako lumingon man lang at mabilis na umalis do'n.

Mabilis ang hakbang ko hanggang sa nakarating ako sa labas ng department. Ramdam kong sinusundan n'ya ako at hinayaan ko naman. S'ya ang maghabol dapat at hindi ako. I'm a Corbin, and Sabrina Kye Corbin don't chase men. Dahil mismo lalaki dapat naghahabol sa isang kagaya ko.

“Ganito na lang ba tayo palagi, Sabrina? ” tila pagod na tanong ni Krister at mabilis akong hinarangan, nasa parking lot na kami.

Kusa naman akong napatigil at inis s'yang tinignan. Ang gusto ko lang naman mangyari ay h'wag n'ya akong sunduin kung napipilitan lang s'ya. I know he likes me because I'm one of a pretty girls here in our university and he only wants one thing from me and I don't want to give it to him.

Yes, I like him dahil guwapo s'ya at bad boy type. Ang astig kasi n'ya kaya nagustuhan ko s'ya. Cringe, right? 'Yan kasi ang gusto ng friends ko kaya na influence ako.

Napameywang ako sa kan'yang harapan. “Hindi tayo magiging ganito kung simpleng problema lang sa sarili mo hindi mo magawang itama.”

Aminado akong may pagkakamali akong ginagawa pero nagagawa ko namang itama ito. Hindi katulad n'ya na kahit alam n'yang mali, gura lang s'ya at walang pakialam.