1.BÖLÜM

153 9 3
                                    

Şimdiye kadar hiç duymadığınız veya görmediğiniz bir senaryoyla geldiğime eminim.

Bu çıktığım yeni süreçte desteğinizi esirgemezseniz çok mutlu olurum. Ve tekrar eminim ki sizlerle çok güzel yerlere geleceğiz.

Bölümler şiddet ve daha fazlası olacağı için kendinizi böyle şeylere hazırlayın.

Buraya başladığınız tarihi yazmanızı rica ediyorum.

Burada da uyuyunca geçer diyenleri görmek istiyorum 💤

1.BÖLÜM

Yirmidört senelik yaşam hayatımın yirmi senesi kabus görerek geçiyordu. Yine soluk soluğa uyandığım sabah da birkaç dakikam bulunduğum ortamı kavramaya çalışarak geçmişti.

Yirmi senenin neredeyse her gecesi bir cinayete tanıklık ediyor ve hatta bizzat onlara ben saldırıyordum. Ama faillerin yüzünü ve mekânı kesinlikle hatırlamıyordum.

Sanki saatlerce hiç uyumamışım gibi yorgunlukla kafamı yastığa bırakıp başımı sola çevirdiğim de sol tarafa iki kere katlanıp bırakılmış kağıdı elime aldım. Sevgilim yine giderken beni uyandırmak yerine kağıda toplantısı olduğu için erken çıkmak zorunda kaldığını yazmış, küçük birde gülen yüz emojisi çizmişti.

Saate bakmak için elime telefonu aldığım da whatsapptan bir sürü bildirim telefonumu kasmıştı. Okulda bu kadar önemli ne olmuş olabilirdi?

Whatsappı açıp bildirimlere üstün körü göz gezdirdiğim de Sanemin ölmüş yazdığı mesajla bir süre ekrana bakakalmıştım. Mesajların en üstüne çıkıp detaylı bir şekilde okumaya başladım.

Matematik birincisi çocuk dün gece vahşice katledilmişti, yüzünde ise X işareti çizilmişti. Telefon elimde titremeye başladığın da ekranda ki isme odaklanmaya çalıştım Sanem arıyordu. Üzerimde ki şoku atlatıp telefona cevap verdiğim de dudaklarımdan sanemin ismi fısıltı gibi çıkmıştı.

"Asena! sonunda cevap verebildin şu lanet olasıca telefona!"

Bağırmasıyla telefonu kulağımdan uzaklaştırıp derin bir nefes aldım. Bu kızın niye bu kadar cırtlak sesi vardı?

İÇİMDEKİ SUÇLUWhere stories live. Discover now