Ben biraz bunlari sevgi pitircigi yapıyım sonra biraz action
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sabah uyandığımda yanımda abim yoktu. Onun yerine her zerremi ezberlemeye çalışıyor gibi görünen bir Hyunjin vardı. Yavru köpek gibi iki elinin ucunu yatağa koymuş bana meraklı gözlerle bakıyordu. Gülümsyerek yatakta biraz daha doğruldum.
"İyi uyudun mu?"
Biraz daha doğruldum ve gözlerimi ovuşturup esnedim.
"Pek sayılmaz. Rüyalarımda genelde Anebbele'den götümü kurtarmaya çalışıyordum."
Yatağın üstüne oturup bana sarıldı ve saçlarımı okşamaya başladı.
"Kıyamam, iyi misin şimdi?"
"Bana bebek muamelesi yapma."
"Yaparım dün geceden itibariyle benim bebeğimsin."
Dün gece aklıma geldiğinde biraz irkildim. O öpüşmeden sonra nikah bile basabilirdi bana.
"Ne oldu daldın gittin?"
"Yok bir şey hadi gel kahvaltı yapalım, abimler yok mu?"
"Hayır onlar erkenden çıktı şehire gideceklermiş sanırım."
"Anladım baş başayız o zaman. Ne yapmak istersin?"
"Önce güzel bi kahvaltı yapalım. Sonra belki sevgili olduğumuzu diğerlerine söyler ve tüm günü bana ilk gün gidebileceğimizi söylediğin çarşıda geçirebiliriz."
"Güzel plan hadi aşağı inelim."
-------------------
Kahvaltı boyunca sadece birbirimizi izlemiş tek kelime etmemiştik. Sanırım o da benim gibi bizimkilere açıklama konusunda tedirgindi. Ailemize daha sonra söyleyebilirdik ama ven arkadaşlarıma geç söyleyemezdim. Açıkçası benim korktuğum bizi kabulenmemeleri değildi muhtemelen işi aceleye getirdiğimizi söyleyeceklerdi. Bunların hiç biri umurumda olmazdı çünkü ben onunlayken gerçekten mutlu ve huzurlu hissediyordum, zaten yaklaşık iki hafta falan olmuştu.
Ben üstümü değiştirmiş Hyunjin'i kapının önünde beklerken uzaktan Jeongin ve Changbin göründü. Koşarak yanıma geldiklerinde onlara gülüyordum.
"Felix neden otobüs bekler gibi bekliyorsun başına güneş geçecek."
"Sana da merhaba Changbin, Hyunjin'i bekliyordum."
Hyunjin dediğimde Jeongin dikleşti ve gülümseyerek bana döndü.
"Denize mi gidiyorsunuz?"
"Hayır şehirin içindeki çarşıya gideceğiz."
Biz sohpet ederken Hyunjin geldi. Yanıma geldiğinde onu dürtükleyip kulağına fısıldadım.
