Summer love hyunlix

~9~

Son feci bisiklet harika bi grup

Felix'ten

Eve gelmemin üzerinden bir buçuk hafta geçmişti. Boyunluğum çıksa da kolum hala alçıdaydı. Ve bu sürede Hyunjin ile görüşememiştik. Kokusunu özlemiştim.

Odamda yatarak bunları düşünürken abim odaya daldı.

"Naber lan."

"İyi sen?"

"Ben de iyi. Olum kaç gündür çıkmıyosun evden, hayır kolun kırık bacağın değil ki hadi kalk dışarı çıkalım."

Onaylayacakken aklıma Jeongin geldi. Olanları abime anlatmamıştım. Bence bilmeye hakkı vardı.

"Ben sana çukur olayını tam anlatmadım değil mi?"

Cevap vermeden soran gözlerle bakmaya başladı. Derin bi iç çekip olanları anlattım.

"Vay şerefsiz. Ben onun şimdi anasını laciverde boyamaz mıyım.?"

Bunu dediği an alçıda olmayan kolumla abimi durdurdum.

"Abi hayır nolur bir şey yapma. Kendince sebepleri vardır üzerine gitme."

Bunu dememle bana hiddetle döndü ve sesini yükseltti.

"O çocuk seni çukura itip ölüme terk ediyo ve sen hala bunları söyleyebiliyorsun öyle mi?! Felix kendine gel hiç bir sebep bir insanın hayatından önemli değildir."

Sustum. Doğru söze ne diyebilirdim ki.

"Kalk Hyunjin ve Jisungların yanına gidelim. Hem hava almış olursun."

Başımı salladım ve kaktım. Babam alışverişe gittiği için abim onu arayıp haberdar etti.

-------------

Hyunjin ilk geldiğinde gittiğimiz parka gittik. Hava kararmak üzereydi. Gittiğimizde Hyunjin ve Jisung bankta oturmuş bekliyorlardı. Yanlarına ulaştığımızda abim ve Jisung basitçe sarıldılar. Ben ise Hyunjin ile bakışıyordum.

"Tekrardan merhaba Hyun."

"Sana da merhaba Lixie."

Kulağıma eğilip fısıldadı.

"Abin burada o yüzden pek yaklaşmıyorum bi ara yanlız buluşalım."

Sonra yanağımı öpüp geri çekildi.

------------

Artık hava kararmıştı ve biz hala sohpet ediyorlardı. Ben ise sabahtan beri aç olduğum için bankın köşesinde geberiyordum. Bu halimi fark eden Han olmuştu.

"Felix iyi misin?"

"İyiyim ama, açım."

"Minho kalk biz buna bir şeyler alalım açlıktan kuruyacak çocuk."

Abim başıyla onayladı ve kalkıp büfeye doğru yürüdüler. Hyunjin ile yanlızdık. Bu fırsattan faydalanarak uzun süredir sormak istediğim şeyi soracaktım.

"Hyun, sevgili olduğumuzu ailemize söyleyecek miyiz?"

"Ne, nereden çıktı bu?"

İlgisini çekmişe benziyordum.

"Yani uzun zamandır sevgiliyiz ve bence açılmalıyız. İstersen yarın bizim eve gelin açıklayalım."

"O-olur."

Yaklaştı ve nazikçe öpmeye başladı. Tek elim saçlarına giderken onunki ise belimdeydi. Beni daha da kendine çekti. Sonrasında gelen sesle ayrıldık.