HELL OR HEAVEN | HYUNLİX

dAZEd

Genç ,bar tezgahına dirseklerini koymuş kafasını avuçlarına gömmüş bir şekilde duruyor. Kimse kalmamıştı. Hem barda hem de hayatında. Tekti.

4 hafta öncesine kadar yani Hyunjin gelene kadar gayet iyidi herşey. Felix zamanının çoğunu Hyunjin'in evinde geçiriyor, İ.n ve Changbin birbirleriyle ilgileniyor, Chan ve Seungmin ise Seul'e geri dönmüş işlerle ilgileniyordu. Lee know.. Han'a yaklaşmamak için her şeyi yapıyordu.

Felix , onu da Hyunjin'in evine çağırıyordu ama Han kabul edemiyor sadece ona kendini iyi hissetmediğini ve başka zaman olabileceğini söylüyordu. Bir çöküşteydi. Her ne kadar dışarıya belli etmese de içten içe çöküyordu. Acı çekiyor ama çığlıklarını kimseye duyuramıyordu.

"Beyefendi kapatıyoruz"

Han başını kaldırıp kendine bakan barmene baktı ve gözlerini devirip cebinden çıkardığı telefonundan saate baktı. 4.30. Eğer Felix evde olsaydı Han'ı gebertirdi diye düşündü kendi kendine ama Felix'in evde olmadığı ve eve gitmesi için hiç bir sebebinin olmadığı aklına geldi. Başka bir bar bulabilirdi veya bir gece kulübü.

Kaldırımda yalpalayarak yürürken duvara yaslanmış uyuşturucu çeken iki genç gördü, o da istiyordu. Kendini tutuyordu ama buna ihtiyacı vardı hem de çok. Düşündüğünden bile çok.

Yanlarına doğru ilerledi, korkuyor ve titriyordu. Açıkta kalan omuzlarına vuran soğuk havayla irkildi. Siyah kapüşonlu ve büyük ihtimalle torbacı olana yaklaştı.

"Ne kadar?"

"Ceplerini boşalt adamım"

"Ne kadar dedim"

"Ne varsa ver ve al uyuşturucunu , seni piç keş"

Han umursamadan döktü cebindeki paraları. Yeterince yoktu, hepsini barda harcamıştı.

"Bu mu?"

"Sadece bu kadar var."

Minik şeffaf kilitli poşeti Han'ın önunde yem gibi sallayarak konuştu.

"Ödemeyi yap, senindir"

"Ben gitmeliyim"

Korkuyordu. Ama istiyordu.

"Bu güzellikleri istemediğinden emin misin?"

"Param yok!?"

"Vücudun var."

Han duyduğu şeyle şoka uğradı ve arkasına bakmadan koşmaya başladı.
Gördüğü ilk ara sokağa girdi. Hemen peşindeydiler. Kaçarken yandan duvara çekilmesiyle neye uğradığını şaşırdı ve kolunu tutan bedene baktı.

"İ.n senin burada ne işi-"

İ.n hemen elini Han'ın ağzına kapattı ve konuşmasını engelleyip onu çöp tenekesinin arkasına aldı.

Önlerinden geçen iki adamla rahatladı ve kapalı tuttuğu ağzı bıraktı.

"Han burada ne bok yiyordun lan!"

"Asıl sen ne bok yiyorsun?!"

"Senin eve uğradım bulamayınca dolaştım ve seni siktigimin keşlerle dolu, karanlık sokağında buldum!"

"Tamam ben iyim git şimdi"

"Eve gidiyoruz"

"İ.n ,bana emir mi veriyorsun?"

"EVET "

"Özür dilerim i.n-ah"

Karşısında duran bedene yumruğunu indirip koşmaya başladı bulduğu en kalabalık yere girecekti. Bu yaptığının bencillik olduğunu düşünüyordu ve koşarken vicdan azabı vücudunun her yerine hücum ediyordu. Jeongin'i o sokakta tek başına bırakmıştı.