Can Şenliğim

Can Şenliğim 2

O gün evde kimse konuşmadı.Yemek masasında,sessizce yemek yedikten sonra abim ve ben odalarımıza çekildik.
Babamla annemin kafa kafaya verip bu konuyu sabaha kadar enine boyuna konuşacağını biliyorduk ikimizde.
Mesaj sesiyle gözyaşlarımı silip telefonu elime aldım.
Mesaj atan en yakın arkadaşım, dostum, sırdaşım, kardeşten ötem Feride'ydi.

_Balımm nerdesin? bugün hiç yazmamışsın.Bende yoğundum şimdi odama çekilebildim özledim seni.

_Feride çok kötü şeyler oldu,çok kötü.

_Ne oldu Seher? neyin var korkutma beni!

_Abim,bugün eline silah alıp Selim'i vurmaya gidiyordu.
Annemle zor durdurduk.Çok şükür ki babam geldi de silahı aldı elinden.

_Sen ne diyorsun Seher! Mehmet abi Selim'i vurmaya mı gidiyordu? O birini öldürebilecek biri değil.
Yapmaz,yapamaz!

_Selim, benimde ona gönlümün olduğu dedikodularını yaymış mahallede.
Abim söylemedi ama ben eminim daha kötü şeylerde demiştir.Boşa gözü dönmedi böyle abimin.

_Ben çok üzgünüm şuan ne diyeceğimi bilmiyorum.Peki şimdi ne olacak?Ya Mehmet abi tekrar denerse Allah korusun ne yaparız.

_Bir daha deneyemez çünkü bir haftaya gidiyoruz buradan.Rize'ye yerleşeceğiz, memlekete.

_Seher çok üzgünüm şuan,ben böyleysem seni düşünemiyorum bile. Ayrılacağız mı yani,sizi bir daha göremeyecek miyim?

_Bende çok üzgünüm Feride.Benim yüzümden kurulu düzeni bozuyorlar.
Dükkanı kapatacaklar,annem 30 yıllık mahallesinden,evinden ayrılacak. Biliyorum istemiyorlar elimdem birşey de gelmiyor.
Babam,ben son sözümü söyledim dedi laz inadını biliyorsun.

_Üzülme güzel yüzlüm.Dua edelim Rabbim yardımcınız olsun inşallah. Ben sabah geleceğim yanına,şimdi yat uyu,dinlen.
Seni biliyorum,saatlerdir ağladığına eminim.

_Seni seviyorum mis kokulum iyi ki varsın

_Sende iyi ki varsın güzel yüzlüm
****

Sabah olmuş,hepimiz kahvaltı sofrasının etrafında toplanmıştık. Gece kimsenin uyumadığı hepimizin yüzünden belli oluyordu.
Abim tabağıyla oynamayı bırakıp ben gidiyorum diyerek yerinden kalktı. Tam o sırada kapı çaldı gelenin Feride olduğunu anlayıp yerimde doğruldum.

_Ben bakarım abim çıkıyorum zaten.

_Tamam abicim kolay gelsin.

Mehmet'ten...

Kapıyı açtığımda Feridem, gül dalım minicik yüzü kızarmış,boncuk gözleriyle öylece bana bakıyordu.
Ne zaman aşık olduğumu bilmediğim ilk sevdam.
Başlarda kız kardeşin yaşında,saçmalama!abi diyor sana desemde, gönlüme söz geçiremedim. Yıllardır severim gül dalımı,hep keşke dedim keşke o da beni sevse keşke...

_Feride, hoşgeldin geç içeri.

_Hoşbuldum Mehmet abi nasılsın?

abi kelimesini duyar duymaz her zaman ki gibi yüzüm düştü.
Nolurdu abi demeseydi...

_İyiyim Feride,işe gidiyorum Seher içerde geç.

Feride içeriye girdiğinde bende beklemeden dışarı çıktım.
Adımımı atacakken onun sesiyle durdum.

_Mehmet abi

içimden hay abini deyip derin bir nefes alıp ona döndüm.

_Efendim Feride

_Şeyy bir daha yapmazsın değil mi?

_Neyi yapmam

_Silahh,yani eline silah alıp bir hata yapmazsın, kimsenin canına kastetmezsin değil mi?