Can Şenliğim

Can Şenliğim 21

"Yemin ederim seni öldüreceğim Akif Yılmaz...
****

Aradan iki gün geçti.Kenan'ın her yerde karısını aradığı iki gün.
Endişe ve meraktan aklımı kaybettiği iki gün.
Kalbinin acısıyla hüngür hüngür ağladığı iki gün.
Bazı insalar için kısa olan iki gün, Kenan için iki yıl gibiydi.
Aç,susuz,uykusuz geçen iki gün.

Yıldız ailesinin tüm üyeleri perişan hâlde Seher'den gelecek güzel haberi bekliyorlardı.
Her taşın altını kaldırıyor,her deliğe bakıyordu Kenan.
Ama bir türlü bulamıyordu karısını.
Seher'i bulamamak öfkesini daha da artırıyor,kendine bile zarar veriyordu.
Dün gece herkes odasına çekildiğinde,
kendi tabiriyle koskoca Kenan Kaya, oturup bir çocuk gibi ağlamıştı.
Acısı içine sığmıyor, bağırmak istiyor bağıramıyor, boğuluyordu.
Onu bu perişan hâlden gelip çıkaran ise yine Ahmet Bey olmuştu.

"Kızımı bulacaksın sana güveniyorum,o yüzden dik dur evlat"
demişti.
Kenan acısını bir nebze olsun dindirmek için,sarılmıştı Ahmet babasına. O,karısının acısıyla kendini suçlarken,aileden hiç kimse onu suçlamamış,senin düşmanın yüzünden dememişti.
Mehmet bile "senin suçun yok" deyip destek olmuştu ona.

Seher ise tutulduğu yerde perişan hâlde kurtarılmayı bekliyordu.
Akif ısrar etsede hiç birşey yememiş,bir yudum su bile içmemişti.
Gözünün yaşı bir an dinmedi ama Kenan'ın onu kurtaracağından da ümidi kesmedi.

Akif sahte kimlikleri hazır olunca yurtdışına kaçaklarını söylemişti.
Seher'e olan saplantısı, kör etmişti gözlerini.
Seher'in onu seveceğini,mutlu olacaklarını düşünüyordu.

Seher belki bir umut kaçabilirim düşüncesi ile tuvalete gitmek istemiş, adamların birinin gözetiminde istediği kabul edilmişti.
Tutulduğu deponun tuvaletine girdiğinde, pislikten öğürmeye başladı.Tuvaletin içinde bir cam vardı ama hem çok küçüktü,hemde çok yukarıdaydı.
Hayal kırıklığı içinde kapıdan çıkacakken, dışarıdaki adamın telefon sesiyle olduğu yerde kaldı.
Adam, Seher'in onu duyacağını aklına getirmeden karşısında ki kişiyle konuşmaya başladı.

"Tamam,ben patrona söylerim,kimliklerin hazır olduğunu.
Bu gece pendik limanından saat ikide kalkacak tekne.
İlk önce Yunanistan'a gidecekler,gerisini patron biliyor.

Seher duyduklarıyla şoka uğradı.
Bu gece gideceklerdi,o pis adam götürecekti onu buradan.
Tüm umutları tükendi, gözyaşları yeniden yıkadı yüzünü.
"sana yar olacağıma,kendimi öldürürüm daha iyi Akif
Yılmaz" dedi nefret barındıran sesiyle.

Aradan iki saat geçtikten sonra geldi Akif,Seher'in yanına.
Seher'in konuşmaları duyduğundan habersiz,bu gece özgür olacağız dedi.
Seher yüzüne tükürecek oldu vazgeçti.
Mantıklı olmak zorundaydı, gitmelerine üç saat kalmıştı ve aklını kullanacaktı.

_Senden birşey istiyorum.

_Ne istersen yapmaya hazırım.

_Gitmeden önce Kenan'la konuşmak istiyorum.

_Aslaa!

_Onunla vedalaşmak istiyorum.
Eğer bunu yapmazsam gittiğim yerde asla mutlu olamam.

Düşündü Akif, kısa bir konuşmanın ne zararı olabilirdi ki.
Üstelik bu Kenan'a daha fazla acı verirdi.
Kabul etti teklifi.

Kullanılmamış bir hat ile Kenan'ı arayıp uzattı telefonu Seher'e.

_Alo Kenan

_Seherr, karım, yüreğimin içi
iyi misin! nerdesin?
Korkma tamam mı seni o şerefsizin eline bırakmayacağım seni.
Sakın benden umudunu kesme.