Can Şenliğim

Can Şenliğim 3

Telefonun sesiyle gözlerimi açtım arayan Feride'ydi .

_Alo Seher nasılsın güzelim.

_Bilmiyorum Feride.İyi miyim, kötü müyüm nasılım bilmiyorum.

_Senin sesin niye öyle kötü geliyor? Yine ağladın değil mi sabaha kadar.
Seher'im güzel yüzdüm yapma üzme bu kadar kendini.Bende çok üzülüyorum gidişine, ama senin güvende olman daha önemli elbet alışırız.

_Annem gitmek istemiyor Feride. Babam da öyle hatta abim bile gitmek istemiyor biliyor musun?
Ama benim yüzümden gitmek zorundalar.
Katlanamıyorum bu duruma!

_Onlar senin ailen Seher, senin iyiliğin için ne yapmaları gerekiyorsa elbette yapacaklar.Eğer başka bir yolu olsaydı emin ol yaparlardı.

_Aslında bir yolu var Feride.

_Neymiş o?

_Evlenmek...

Son mesajı okur okumaz bize gelmişti Feride.
Aşağıya selam verdikten sonra koşarak yanıma geldi.Ben olanı biteni en baştan anlattırken,o da beni şaşkınlıkla dinledi.

_Delirdin mi sen Seher!Ne demek evlenmek!üstelik senden yaşça büyük ve çocuklu bir adamla.

_Başka yapacak birşeyim yok Feride. Gece boyu düşündüm kararımı verdim.Babam bugün dükkanı satmadan,onu ikna etmem gerekiyor.
Hadi aşağıya inelim,babam çıkmadan konuşmam gerek.

Alt kata indiğimizde kahvaltı sofrası kurulmuştu.
Annemin,"hadi kızlar gelin oturun" diye seslenmesiyle sofraya oturduk.
Masada bir kaç gündür olduğu gibi yine sessizlik hakimdi.Babam'ın bir anda kalkıp gideceğini anladığım için cesaretimi toplayıp konuya girdim.

_Babacım sana,daha doğrusu size söylemek istediğim birşey var.

_Söyle güzel kızım,seni dinliyorum.

_Baba benn şeyy,ben Ayşe ablanın bahsettiği adamla evlenmek istiyorum.

Annem panikle bana dönüp "nee!" diye bağırdı.
Abim çatalını elinden düşürüp öfkeyle bana baktı.
Babamınsa yüzünde mimik oynamadı.Bende yüzüm yerde babamın söyleyeceklerini bekledim öylece.

_Seher sen ne dediğinin farkında mısın kızım! nasıl söylersin bunları?
Bu konuşmayı hiç yapmamış farz ediyorum!

Evliliği onlar için istediğimi anlamamaları gerekiyordu.Çünkü anlarlarsa,asla buna müsaade etmeyeceklerdi.
Onun için çok iyi düşünüp,öyle konuşmam gerekiyordu.

_Lütfen baba izin ver evleneyim.
Ben buralardan gitmek istemiyorum! Ben Rize'ye yerleşmek istemiyorum!
Biliyorsun yazın tatile giderken bile istekli gitmezdim.

Annem söze girdi gözyaşları yüzünü yıkıyordu.

_Seher güzel kızım, biliyorum bizim için yapıyorsun ama yapma!Ben sana bakmaya kıyamıyorum,nasıl seni bu yaşta gelin edeyim?nasıl ayrılayım senden?

_Ayrılmayız anne ölüme gitmiyorum ya sık sık gelirim,sizde gelirsiniz. Lütfen anne engel olmayın.

Babam sert bir tonla girdi konuşmaya.

_Bu konuyu burda bir daha açmamak üzere kapatıyorum.Hazırlanın yarın yola çıkıyoruz...

Babamın laz inadı tutmuştu yine.Ahh ne zordu onu kırmak,ama durmaya da niyetim yoktu.İnadıyla birlikte belki kalbini de kıracaktım ama olsun başka çarem yok.

_Baba lütfen!
İzin ver güzellikle olsun bu iş.

Abim öfkeli bir şekilde yerinden kalkıp konuşmaya başladı.