Can Şenliğim

Can Şenliğim 11

İlk defa yan yana uyudular
bir hastane odasında...
****

Gün ışığı odaya yeni yeni girmeye başlamışken, gözlerini ilk açan Seher oldu.
Tabiri caizse ahtapot gibi sarmıştı Kenan'ı.
Kolunu diğer omzuna kadar uzatmış, başını göğsüne düşürmüş, saçlarını Kenan'ın kirli sakallarına dolandırmıştı.
Gözlerini araladığın da,hiç istifini bozmadan odanın içine göz gezdirdi.
Sonra kafasını koyduğu sert gövdeyi farketti ve hemen sıçradı yerinden.
Saçını başını düzeltip kalktı panikle.

"Bu hâle ne ara geldik biz.Allah'tan ilk ben uyandım,yoksa rezil olurdum bu holding kütüğüne" diye konuştu içinden.
Kendi kendine konuşurken, duyduğu sesle irkildi.

_Birlikte yatmamamızın ne kadar doğru bir karar olduğunu bu gece çok iyi anladım.
Bu nasıl bir deli yatmaktır.Kaç kez üzerimden indirdim seni sayamadım.
Resmen boğulma tehlikesi atlattım.

Duyduğu sözlerle yerin dibine girdi Seher.
"Ne yaptın sen salak"  diye kızdı kendine.

_Senin ne işin var yanımda!
hem, madem rahatsız oldun neden kalkmadın?

_Salmadın ki beni.

Söyleyecek birşey bulamadı Seher.Çok utanıyordu, aynı zamanda çokta öfkeli...
Gözlerini devirip,Ömer'in başucuna geçti,Alnına bir öpücük kondurarak ateşine baktı.Çok şükür düşmüş ateşi dedi,kısık sesle.

Ömer'in iyi olmasına, Kenan da çok sevindi ama bunu asla dışarıya yansıtmadı.
Koltuğun kenarına koyduğu ceketini üzerine alıp, "ben kahve almaya gidiyorum.Malûm gece uyuyamadım, kendime gelmem lazım"  dedi ve odadan çıktı.

"Uykusunu alamamışmış! Aldığın gecelere say! Ohh iyi ettim.
Adam haklı,biliyorum kendimi çok kötü uyurum.Off nasıl almam önlemimi nasıl!
Ahh Seher ahh.Adam uyurken çarşaf bile kırıştırmıyor,ama sen dünya turuna çıkıyorsun sanki.

Seher kendi kendine kızmaya devam ederken, Ömer açtı gözlerini.

_Seher abla kiminle konuşuyorsun

_Kendimle Ömercim

Kıkırdadı Ömer, "çok komikmiş" dedi.
Seher de gülümsedi Ömer'e.

_İyisin değil mi nasıl hissediyorsun?

_İyiyim, acımıyor bir yerim.

_Aferin sana ne kadar da güçlüsün,çabucak iyileştin.

_Güçlü müyüm gerçekten

_Güçlüsün tabii...
Eve gidince güzelce yemeğini yiyeceksin ve daha da güçleneceksin.

_Bence güçlü değilim.
Güçlü olsam babaannemden seni korurdum,kızamazdı sana.Ama ben seni koruyamadım....

Cümlenin sonunda gözleri sulanmış,sesi titremişti küçük Ömer'in.
Bu sözler Seher'i daha da çok üzdü.

_Ömercim bana kimse kızmadı,sana da kızmadı, kızamazda!
Büyüklerin arasında böyle şeyler olur düşünme bunları sen.

Seher ve Ömer konuşurken Kenan girdi odaya.
Önce, kısa bir bakış attı ikiliye.Ömer babasını görür görmez kafasını yere eğdi.Seher'in dikkatini çekti bu hareket ve sinirle baktı Kenan'a.
Kenan da anladı bakışın sebebini ama bozuntuya vermedi.

_Hemşire gelip damar yolunu çıkartacak, sonra da gideceğiz.

Kenan'ın lafı biter bitmez hemşire girdi içeriye.Ömer'in damar yolunu çıkartıp gitti.

_Doktoru beklemeyecek miyiz?

_Aradım doktoru,sorun yokmuş. Önlem amaçlı yatırmıştı zaten.Beklemenize gerek yok dedi.