Purchased (On-Going)

10

Typo and grammatical errors ahead. You can freely correct my wrong sentences and words :)

Enjoy reading mi àngels<3

_____

I was staring at the ceiling for about a minute and the the scenario of last night flashed inside of my head. Simula sa tensyon na nangyari sa pagitan ng dalawa'ng magkapatid at sa pagbabago bigla ni Heix.

Ano ba naman yan...

I decided to just got up from my bed and do my morning routine. I also did some simple exercises. Napapansin ko'ng sumasakit ang katawan ko sa mga simpleng gawain lamang or kahit nga wala ako'ng ginagawa. Pagkatapos ko ay lumabas na rin ako ng kwarto at bumaba upang mag almusal. Napabaling pa ako sa pintuan ni Heix. It's already 7am so he might be already gone for his work.

Lagi pa namang maaga ang lalaki na yon.

When descended from the stairs, maids who's cleaning the living room greeted me with a smile. Bumati rin ako sa kanila bago nag patuloy patungo sa dinning. But halted when I was about to enter and my lips lightly parted when I saw Heix was still there, sitting and talking on his phone. And I would be still standing there in the door way if it wasn't for Loisse who called me.

"Good morning, Señorita. Kain na po!"

I smiled at her and bobbed my head, finally entering the dinning area. Sa pag pasok ko naman ay siya'ng tayo ni Heix sa pagkaka-upo at pag baba niya sa tawag. Tumigil ako nang humarap siya sa akin. At kagaya kagabi ay napakalamig pa rin ng ekspresyon nito.

"I'm heading to work now. I have loads of work to do, so I'll be home late." Kahit pagkausap sa akin ay napakalamig!

Ano ba'ng kasalan ko sa kanya?

"Don't leave the house." Bilin pa nito sa akin.

Wala naman ako'ng ibang pupuntahan at saka ang dami niya'ng bantay palibot dito sa mansyon niya kaya hindi ako mag tatangka na lumabas pa.
Umismid ako tsaka siya tinanguan.

"I'll get going..." Anito at hinalikan ako sa noo.

Sa gulat ko sa kaniyang ginawa ay hindi ko na ito nakausap pa at tuluyan na siyang umalis. Napakurap-kurap na lang ako nang marinig ang tili ni Loisse at ang boses ng ilang kasambahay na narito na gulat din sa ginawa ng amo nila. Hindi naman iyon ang unang beses na ginawa niya iyon, ngunit sa lamig ng pakikitungo niya kagabi at ngayon ay hindi ko akalaing gagawin pa niya iyon.

Madaling lumapit sa akin si Loisse at niyugyog ako. "Señorita Thati, totoo ba yun?!!" Kinikilig pa nito'ng tanong na pa-tili sa akin. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiwi dahil ang sakit sa tenga.

"Sakit sa tenga, Loisse." Saad ko rito habang tinatanggal ang pagkakapit niya sa aking braso.

Bumitaw din naman agad ito at tumigil sa pag tili niya ngunit naroon pa rin ang malawak na ngiti sa kaniyang labi. Napa-iling na lamang ako at naupo sa isa sa mga bangko upang kumain.

"Señorita..." Ingit ni Loisse na naupo sa tabi ko at parang bata'ng nag hihintay na payagan siya'ng lumabas ng bahay para makipag laro sa mga kaibigan sa labas.

Mahina ako'ng natawa sa naisip at nailing-iling na siya namang ikina-kunot ng noo nito. Tumaas ang kilay nito at nag hihinala ako'ng tiningnan.

"Señorita Thati ha... Ganyan ka na ha..."

"Ano?" Pang aasar ko'ng tanong rito habang nag pipigil ng tawa.

"Ih... Mag kwento ka sa akin Señorita..." Ingit niyana tuluyan ko ng ikinatawa.