🎼 Kreş - Yarım Kalan Şarap
☯
Yavaş yavaş ağrıyan boynumun acısıyla açtım gözlerimi. Güneşin ışığı camdan içeri girerken daha çok uyuma isteği bastırıyordu beni. Boynum ağrımıştı ama bir şeylere sarılmak ve sıcak hissetmemi sağlaması çok hoşuma gitmişti.
Bir dakika ben neye sarılıyordum?
Ani düşüncemle gözlerim açılmıştı. Kafamı sarıldığım adama çevirdim. Oydu gitmemişti. Ona sarılarak uyuduğumu farkedince napıcağımı bilemedim. Aniden ayağa kalkıp gitsemiydim buradan.
Düşüncelerimi bir kenara bırakıp yanımdaki adamı inceledim. Çeşmenin yanındayken yüzünde maske olduğu için görememiştim yüzünü. Dün gecede camdan giren ayın ışığı yüzünü görmemi sağlayamamıştı.
Çatık kaşları, dağınık kumral saçları, düz burnu ve keskin çene hattıyla ilgi çekiyordu. Acaba kaç yaşında olabilirdiki?
Gözlerini açıp gözlerimle buluşturunca irkildim. Sarıldığım kollarımı kendime çektim ve ayağa kalktım.
Bu arada gözleri yeşilmiş.
Napıcağımı bilemez bir şekilde bir sağa bir sola dönerken söze başlamasıyla durdurdum kendimi.
"Ee napıyoruz?"
Benim aksime enerjik duruyordu. Ya bana sarılarak uyuduğu için rahat uyku çekmişti ya da ne bilim alışıktı başka yerlerde uyumaya. Mesela bir tuvalette.
"Onu sana sormak lazım." Dedim kendimden emin bir sesimle. Evet ondan bana zarar gelmez düşüncesi beynimi sarmıştı dün gece ama tanımıyordum onu. Çeşmede dediği gibiydi belkide, kurbanlarını böyle elde ediyordu.
YOU ARE READING
Yarım Kalan Şarap
Romance"Sen şimdi mafya değil misin?" "Hayır." "Çetende mi yok?" "Var." "Ha?" "Üç kişiyiz ben, arkadaş ve diğer arkadaş." "Çok açıklayıcı oldu."
