Zawgyi
ညဆယ့္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကိုယ္စီဓာတ္မီးေတြနဲ႕ ဘူးသီးရွိလူတန္းစားမ်ားအိမ္သို႔ လူကိုးေယာက္တိုးတိုးတိတ္တိတ္ခ်ဥ္းကပ္လာၾကသည္။
"ငါတို႔ဘ၀ကလည္းဆိုးတာကြာ ဘယ္ႏွယ္ မေန႕တစ္ေန႕ကမွေသသြားတဲ့ ျဖဴမအိပ္မွ လာခိုးရတယ္လို႔"
ဓာတ္မီးပုဆိုးၾကားထဲညွပ္ထည့္ကာ ေဘးမွေစာလရိပ္ႏြယ္နဲ႕ကပ္ၿပီးလိုက္လာတဲ့ ေစတန္ကညီးညီးၫူၫူေျပာလာသည္။
သူေျပာလည္းေျပာခ်င္စရာ အိမ္ပိုင္ရွင္မျဖဴက အသက္ရွင္ေနတုန္း လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က *ငါသာေသသြားရင္ နင္တို႔အကုန္လုံးကိုၿဖဲေျခာက္ပစ္မွာ နင္တို႔အတြင္းပစၥည္းေတြပါလြင့္ထြက္သြားေစရမယ္*ဆိုၿပီး အိပ္ယာထဲမွာလွဲေနရင္း က်န္းမာေရးသတင္းလာေမးတဲ့ ေစတန္တို႔ကိုတဟားးဟားးနဲ႕ေနာက္ခဲ့ေသးသည္။အခုေတာ့ျဖင့္ သူကသေသ၀ါးပြီဆိုတော့ ေျခာက္ယုံတင္မက ဘူးသီးသူခိုးဆိုၿပီး တန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႕ေရာက္လာမွ အကုန္လိပ္ျပာလြင့္ကုန္မွာ ။
" မိုးေစြ!! မင္းမလို႔ငါတို႔ကိုသရဲေျခာက္တဲ့အိမ္မွာ ဘူးသီးခိုးဖို႔ေျပာရက္တယ္ေနာ္"
"ေအာင္မာ !! ငါကဒီၿခံကဘူးသီးဆို ဒီဘူးသီးဘဲေပါ့ ဒီဘူးသီးကတစ္႐ြာလုံးမွာအခ်ိဳဆုံးဘဲ"
"ေအး !! အဲ့ဘူးသီးကမခူးရေသးခင္ နင္ေကာင္မထြက္လာမွ ပုဆိုးကြင္းသိုင္းၿပီးေျပးေနရမယ္"
"ဘာ!!!"
"ေတာ္....ၾက....စမ္း!!!!"
ၿခံေရွ႕မွာပိုင္ရွင္မရွိလဲ မသြားရဲလို႔အထဲကိုေခ်ာင္းေနရင္းက အသံၿပဲနဲရန္ေတြ႕ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို သံလြင္ကတိုးတိုးႀကိတ္ႀကိတ္ဆဲေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းတစ္ဖက္ဆီသို႔လွည့္သြားၾကသည္။
"သံလြင္ေလး ငါကအားလုံးကိုေကာင္းေကာင္းစားေစခ်င္လို႔ ဒီဘူးသီးကိုမွခိုးခိုင္းတာကို ငါ့ကို ဟိုေနလိုမီးလိုေကာင္က ေျပာေနတယ္ဟင့္"
ေျမႀကီးေပၚထိုင္ခ်ရင္း သံလြင္ခါးကိုဖတ္ကာ တိုင္ေျပာေနေပမဲ့ ခ်စ္ရတဲ့ေက်ာင္းဆရာေလးကေတာ့ ဘူးသီးဆီကိုဘဲစိတ္ေရာက္ေနကာ သူ႕ဘက္သို႔အၾကည့္တစ္ခ်က္မွမပို႔ေတာ့ပါ။
YOU ARE READING
ရွာထဲသို့ ဂျစ်တူးတစ်ယောက်ရောက်ရှိလာခြင်း(completed)
Romanceသောက်မြင်ကပ်ပုဒ်မဖြင့်လက်ထပ်ယူရန်ဂျစ်တူးတစ်ယောက်အားရွာသို့ခေါ်လာမိသောအခါ(╥﹏╥) #photo crd အပိုင်း5က အပိုင်း20ရဲ့အောက်မှာရှိပါတယ်..
