Τις τελευταίες μέρες έχω καταλήξει σε μια σκέψη: Το χειρότερο όλων των αισθημάτων είναι η αδικία. Ένιωθα αδικημένη. Και θα ένιωθα ακόμη περισσότερο απο ανθρώπους που δεν το περίμενα.
"Τι εννοείς Κατερίνα?"
Στέκομαι όρθια μπροστά απο το κομοδίνο. Παίζω με το πλαστικό στριφογυριστό καλώδιο του τηλεφώνου , μπλέκοντας το με δύναμη γύρω απο το δάχτυλο μου.
"Σου είπα άσε εξω την μητέρα μου απο όλο αυτό. Είναι σε κακό χάλι, έκλαιγε και δεν σταματούσε. Δεν τα μπορεί αυτά Παρασκευή , δεν μπορεί να μπλέκεται σε τετοιες καταστάσεις. Τι την πήρες μαζί σου? Και βρέθηκε μέσα στο καφενείο μπροστά σε τέτοιες συζητήσεις. Ένιωσε άβολα πολύ. Έχει και την τιμή του πατέρα μου να υπερασπίζεται. Το όνομα της δεν πρεπει να ανακατεύεται με το τι κάνεις εσύ με τον καθηγητή σου"
Σφίγγω και άλλο το καλώδιο στο χέρι μου , μέχρι που ξεκινάω να μην το νιώθω. Έχει μουδιάσει και δεν νιώθει τίποτα.
"Κατερίνα δεν καταλαβαίνω τι μου λες και ούτε θέλω. Θα το κλείσω"
Και έτσι της το έκλεισα χωρίς γειά, χωρίς να την βάλω να μου δώσεις περισσότερες εξηγήσεις. Τον επόμενο καιρό οι σχέσεις μου με την Κατερίνα θα έμπαιναν στο ψυγείο. Όταν επέστρεψε μετά απο μέρες στο χωριό, δεν την αναζήτησα , ούτε με έψαξε, όπως πάντα γινόταν . Ούτε η Μαρία είπε να βρεθούμε. Αλλωστε και αυτή είχε εξαφανιστεί. Έπαιρνε κανένα τηλέφωνο που και που αλλά ήταν αμήχανο και οι σιωπές οδυνηρα αποπνικτικές.
Η μητέρα μου λεει πως οι γονείς της Μαρίας της έκαναν καυγά πως δεν πρέπει να κάνει παρέα μαζί μου.
Νιώθω τόσο αδικημένη . Πολυ πολύ θυμωμένη.
"ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΞΕΝΥΧΤΑΝΕ ΜΕ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΌ ΟΟΟΟΟΟ ΈΤΣΙ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ"
"Αρτεμούλα διαβάζω. Σταμάτα να χοροπηδάς στο κρεβάτι και να ξεφωνίζεις"
Εγώ θα περάσω στις πανελλήνιες ο κόσμος να χαλάσει. Θα σηκωθώ να φύγω απο εδώ . Και δεν θα χρειαστεί να αντικρύσω κανέναν ξανά.
Η Αρτεμούλα κατεβαίνει με ένα σάλτο απο το κρεβάτι μου και προσγειώνεται με φόρα δίπλα απο την καρέκλα του γραφείου. Στο πάτωμα σε στήλες έχω τα 4 μαθήματα που θα δώσω, μαζί με τις σημειώσεις μου . Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη διαβάζω αρχαία. Το διάβασμα για το άγνωστο το κάνω παράλληλα . Διαβάζω πολλές λέξεις απο το λεξικό. Κανονικά ξέρω πως αν έκανα ιδιαιτερα θα μου έδινε ο Παπαντωνίου σοσ κείμενα , αλλά τώρα το μόνο που έχω είναι ένα μικρό βοηθητικό βιβλίο , με πολλά μικρά αποσπάσματα . Τα ξέρω καλά όλα, μου είναι οικεία . Αλλά με αυτά μόνο δεν μπορώ να μεταφράσω άγνωστο. Διαβάζω για ώρες απο το λεξικό νεες λέξεις. Με χαλαρώνει απο το διάβασμα.
