heaven and back [yoonmin]

Çiçekler Arasında Huzur Dolu Bir Ölüm

"Tanıyorum işte bir yerlerden oradan,buradan,şuradan şuan bunun hiç bir önemi yok yalnız sen ve ben varız."

Boş gözlerle karşımdaki bedeni süzdüm,tekrar sigara yaktım,dumanını verip işaret ve baş parmaklarımla burun kökümü sıvazlamaya başladım,gözlerimi kapatmış düşüncelerimi sıraya dizerken tekrardan konuştu.

"Güller mi menekşeler mi?"

Hala kapalı tuttuğum gözlerimi açıp bu anlamsız soru karşısında sigarmı tekrar dudaklarıma götürüp derince çektim içime fakat bu sefer dumanı bu dört duvar arasına vermedim içimde öylece tuttum.

"Güller." dedim başımdan savmak için,henüz böyle bir sorunun cevabını düşünmemiştim.Güller mi?,Menekşeler mi? göz bebeklerimi sağa sola çevirip düşünüyormuş izlenimi kazandırdım karşı tarafa.

"Tutturmuşum desene o zaman."

"Neyi tutturdun tam olarak?"

Başta burnundan gülmüştü daha sonrasında bu gülüş bütün yüzüne yayıldı.

"Şafak sökmeden öğreneceksin."

Yoongi her zamanki gibi formundaydı,saçma sapan cevaplar ve sorular,aldırış etmeden sigaramı sonuna kadar içtim bittiğinde ise en son inşaat zamanında temizlendiğine emin olduğum zemine -hatta o kadar kirliydi ki zemin,Yoongi'den önce baktığım dosyada eşini ve üç çocuğunu yakan faili sorguya getirdiğimizde adamı biraz hırpalamıştım ki burnu kanamıştı yerde ise hala o kan damlaları bariz biçimde görünüyordu.- atıp ayakkabımın ucuyla söndürdüm,oturduğum sandalyeden hafifçe kalkıp daha da rahat oturmamı sağladıktan sonra tüm bedenimle karşımdaki adama döndüm,lafa girişeceğim sırada kapının çalmasıyla Müdür Bey içeri girdi.

"Jimin gelir misin?"

Tekrardan sandalyeden kalkıp dışarıya çıktım.

"Efendim Müdürüm."

Yüzünden ne kadar endişe duyduğu belliydi ki Müdürün lafa girmesi uzun sürdü.

"Sorun Seokjin,bana kaybolmadan önce senin hakkında önemli bir konu konuşacağını söylemişti fakat şuan ortalıklarda yok yani-"

"Yani benden şüpheleniyorsunuz?"

"Hayır tabiki de Jimin,büroda en güvendiğim adamlardansın,anlatacakları da büyük ihtimal senin yararına olucak şeylerdi Seokjin'in kötülüğü istemeyeceğini ikimizde biliyoruz."

Başımı olumlu manada sallayıp odaya geri dönmek üzereyken Aera'nın koridorun başındaki bağırışları geldi kulaklarımıza.Çok geçmeden kendiside yanımıza gelmişti.

"Ne bağırıyorsun kızım n'oldu?"

Müdür Bey'in sorusunu takmayarak bana döndü Aera.

"Jimin."

Nefesleri oldukça düzensizdi,elimi omuzuna atıp soluklanmsını söyledim,beni de dinlemeyerek tekrardan konuşmaya başladı.

"Seokjin."

"N'olmuş Seokjin'e"

Bu sefer benim sorduğum soruyu ne zaman yanımıza geldiğini bile bilmediğim Namjoon cevapladı.

"Karakolun iki sokak ötesindeki boş depoda kendisine ait olduğunu düşündüğümüz ceset bulduk."

Elimi Aera'nın omuzundan çekip bakışlarımı tam karşımdaki duvara yerleştirdim ne yanımda hararetli bir tarışma içerisinde olan Müdür Bey ile Namjoon'u duyuyordum ne de yanımda nefeslerini eski haline sokmaya çalışan Aera'yı duyuyordum.