|5| AMCAMIN ADAMI

3.1K 134 3
                                    

Ne yaparsan yap onu yenemezsin lafı için uğraşıyordum.Bırak kendime aşık etmeyi artık ana planım bile değildi.
Gurur kırıcı.

Arabayı hızla çıkarıp gitti.

"Ya ama....aaah sikeyim "

Alt etmenin tek yolu zayıflıklarını kurcakamaktı. Ki çok da zayıf yönleri vardı.

Sevgilisi var mıydı acaba..yada sevdiği biri...

Eve doğru giderken Çetin abinin attığı mesaja bakmak aklıma geldi.

Çetin Abi :İşi kaptıysan artık içeriz bu akşam.(17.08)

Ben:Tabi Abi ayıp ettin. Bu akşam içelim. (20.30)

Aslında tam olarak birşey başaramamıştım...ne yakınlaşmış..nede adam akıllı sohbet edebilmiştim.

Eve gider gitmez onun hakkında biraz daha araştırma yapmanın daha doğru olduğuna karar vermiştim.

Eve geldiğimde kapının hafif açık olduğunu gördüm.
İçerde birileri mi vardı.
.
Bana verdikleri silahı siper edip içeriye yavaş adımlarla girdim..

Ortalığı alt üst etmişlerdi.Her sey dağılmıştı.

Öyle çok param da yoktu . Ne için gelip mahvetmişlerdi ki.

Ev tamamen boştu. Bilgisayar.. televizyon çoğu elektronik alet yerli yerinde...paralarım da asla yerinden oynamamıştı.

"Hırsız aktivite olarak mi girdi içeri...anlamadım amk "

Kapıyı ardımdan kapattım.

Polise gidip kenar mahalledek bir eve hırsız girmiş desem....bir sürü iş çıkacaktı başıma...
Kapının kilitlerini güçlendirsek yeter.

"Bence yeterli "

Hay başıma gelenler..yeterince derdim yokmuş gibi bir de bu olanlar.

Telefonum bildirimiyle koltuğa oturup baktım.

Orhan Abi: Senin evi bizimkiler biraz talan etti haberin olsun. Emir büyük yerden geldi.Anlarsın ya .

Bu...bunların hepsini Ender Bey mi yaptırdı...kafayı mı yedi ya..

Sikicem ha..sinirimle oynuyor.
Sinirini anca böyle yaparak mı alacaktı.
Ne basit .

Koltuğa oturup uzandım..
Ahmak ahmak yaptıklarını ona geri ödetmem gerekiyordu..Hele bir yarın olsun da halledicem ben.

.
.
.
.
Dün gece Çetin abiyle iyi içmiştik olanları anlatıp durmuştum.
Sürekli bana "etme..eyleme..yapma bu işi " diyordu.

Onu ikna etmem o kadar zamanımı almıştı ki.

Planlarıma sadık biri olarak .. geri adım atamazdım.

Ve bunu kabul etmek zorunda kalmıştı.

Herneyse ...

Kıyafetlerimi giydikten sonra yeniden maceram başlıyordu.

Fight or fight ..

Dolmuşa binip gidiyordum.
.
.
Evet artık sirketteydim.

Herkes ordan oraya koşturuyordu.
Önemli biri falan mi gelcekti.Ayrıca ilk iş günümde de bu karmaşıklık olur mu canım.

Korumalardan biri koluma girip

"Hadi hadi hızlı ol... Bugün büyük Doğan holding ortakları buluşacak... tedbirler artırıldı...koş koş "

Ne kim gelcekmiş...Ender bu şirketteki en küçük yaştaki ortaklardan biriydi.
Bu yüzden üzerindeki sorumluluk daha fazla oluyor ve tabiki de baskılar da artıyordu.

Şuan onun endişeli halini hayal edebiliyordum.

"Onu görmem lazim ".

Korumanın kolundan çıkıp

"Bir dakika kontrol etmem gereken şeyler var... geleceğim ben "

Hızla ofis odasına doğru çıktım.
Kapısının önünde genelde korumalar olurdu ama şuan yoklardı.

Neler oluyor lan..

Arkamdan birisi seslendi..

"Ah... üzgünüm ama...Ender Bey biraz sinirli o yüzden bugün bu katı boşalltık..burda olmamanız daha doğru olur "

Aha... psikolojisi yerle bir adamın... onu iyi gelecek bir adama ihtiyacı vardır derler .
Kim der bilmem.

"Peki..biraz sonra çıkacağım".

Çalışanlardan biri çıktıktan sonra odasına girdim .

Kapı sesini duyar duymaz kafasını bana çevirdi.

Şu yüzünün haline bak... Büyük adamların karşısında titreyen gözler.
Nasıl yönetiyorsun buraları bilmiyorum bile.

"S-sen....yine ne işin var burda??"

Bilmiyorum bende ki...neden geldiğimi mi.

"Gerildiğinizi düşündüm..biraz enerji dağıtmanız için... nede olsa aynı şeyi daha önce evim için de yapmıştınız.."

Uf nasıl iyi bir laf.

Kafasını başka yere çevirip

"Defol "

Hep aynı sözler.. ağzına yapışmış bunun da.

Yavaşca yanına doğru yaklaşmaya çalışıyordum.

"Eğer bir adım daha atarsan burdan dövülerek atılışını izleyeceğim."

Sende ne gaddarsın .

"Sizin için en başında her şeyi yapmaya hazırım..bırakın size iyi geleyim".

Homurdanarak arkasını dönerken hızla yüzüme not defterini firlattı ki ...birisi bi oyuna bir defa düşer değil mi.l

Tabi bende tutmuştum...

Bana attığı not defteri kendisine aitti..
Sayfaları çevirdiğimde içlerinde yazılı bir sürü şey vardı...

Ah hazine bulmuş gibi hissetirirdi yanlış ellere düşen bir not defteri olsaydı.

Sayfaları çevirirken.... farklı sayılar yazılıydı isimlerin karşısında...bazılarında çarpılar vardı..

"Ver lan onu bana ! "

Puhaha... değerliydi cidden demek...

"Neyi ? "

Elini masaya hızla vurup

"Kiminle konuştuğunun farkında mısın?! Ölmek mi istiyor canın! "

Sadece beni kabul etmenizi istiyorum.

"Ah xx Bey beş milyon dolar.. ne oluyor bunlar "

Masadan uzaklaşıp bana doğru yürüdüğünü farkettim.

"Daha önce kimse kovulmak için bu kadar çırpınmamıştı.."

Amacımı yanlış yorumlamasanız keşke.

"Cesaretine bakılırsa ajan falan mısın..yada beni öldürmek falan mı istiyorsun? "

Lan ne alaka.Öyle olsam bu kadar rahat mı olurdum ulan.

"Sessiz olduğuna göre ajansın değil mi ?Çok belli etmedin mi ? "

Aramızda birkaç adım kalmıştı.Durumu kafasında ne kadar kurarsa açıklamam için verdiği zaman o kadar kısalacaktı.
Beni gözünde olabildiğince hayal ettiği biri olmaya karar vermiştim.

Birden kahkaha atmaya başladı.

"Amcam tarafından gönderildin ....Bu cesaret anca onun adamlarından gelir çünkü."

Hadi ya..bir şey daha öğrenmiş olduk.

Beni duvara doğru sıkıştırıp dibime girdi.Elleriyle iki yanımı kapatmış kaçmama olanak vermemişti .

............................................................................

💬Beğenmeyi ve yorum yazmayı unutmayın lütfen...|ω・)ノ💬

SON KORUMA ||GAY||Where stories live. Discover now