|TAMAMLANDI|...
Patronumdan hoşlanıyorum...
.
.
"Bakışlarını çek üzerimden...midemi bulandırıyorsun "
...
Hisler.... gerçek sanıldı...
Yanılgı ...gerçek hislerini kapatamamıştı..
...
"O kadar eziyetten sonra...beni sevdiğini kabul eder misin ? "
...
Sonunda eve gelmiştik... Arabayı park ettiğimde...neler yaptığımı düşünüyordum....çok ama çok ileri gitmiştim.. Sadece sinirimi rahatlatmak için...sarhoş bir adamı kullanmıştım...
"Hasssiktir...ya...."
Üzgünüm ama.... sanırım her seyi berbat hale getirmiştim... . . Arabadan inip uyuyan Ender Bey'i kucağıma alıp hafifçe kaldırdım..Çok hafifti ..
Kafasını göğsüme yaslayıp vücudunu rahatlattı...
Neden sürekli vicdan acabı çekiyorum..en başında kendimi tutsaydım.... bir şeyler değişir miydi...
Korumalar kucağımdaki Ender Bey'in gördüklerinde hızla yanıma koştular . . . . .
*Sessiz olun....ben evine bırakıp çıkacağım...boş ses kalabalığı yapmayın *
Hepsi bana dik dik bakıyorlardı...Yada bakmıyorlardı..tamamen kafayı yemek üzereydim...
Dağınık evine girdiğimde... yavaş yavaş merdivenlerden çıkıyordum..
Yatağına uzandırıp... üzerini örtüm...daha sonra öylece oturup yüzünü izledim..
Gecenin karanlığında tek parlayan kendisiydi... . . Ve her nasılsa bu işe giriştiğimden beridir....tamamen ona ait olan ne varsa sömürüyordum...
Gerçekten onu düşünüyor muydum?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pişman olmak için çok geçti artık...Bırakalım nereye kadar ilerleyecekti ... . . . Yataktan kalkarken birşeye takıldığımı düşünüp ayağa kalkamadım..
Kafamı çevirip baktığımda...
Eliyle ceketimi tutuyordu.. Elinden tutup bıraktırdım...
*Lütfen dinlenin * . . . Ağır adımlarla ilerlerken.. merdivenlerden hızla indim...Bilmiyorum...en başından beridir onu elde etmek istiyordum... fakat şimdi içim parçalanıyor. . . *Ne yaptım ben ?*
Korumalar için olan eve girdim....hızla odama çıktım.. çıkarmaya bile yeltenmediğim kıyafetlerle öylece yattım.... . . . Gözlerimin önüne...dudakları... gözleri...o anki bakışları...
Yüzümü ellerimle bastırıp....
"Delireceğim ulan!! "
Bu duygular beni hep böyle mi hissetircekti... . . . . Sabah olmuştu..20 kişi vardı..ve düzenli olarak yemek yapılıyordu...Öyle herkes cok samimi değillerdi birbirleriyle...grup oluşturanlar dışında...eminim illa biri biriyle samimi oluyordu.
Takım elbisemi degistirdikten sonra elime aldığım tostla hızla kulübeden çıkmıştım..
Ender Bey'i görmek istiyordum ..
Evinin önüne geldiğimde..bir korumanın kapısının önünde olduğunu farkettim.
