|24|ESKİ EV

1.6K 73 4
                                    

Sonunda ya... Sonunda ヽ(ˇヘˇ)ノ
............................................................................
............................................................................
............................................................................

Ender'den....

Ne kadar olmuştu...bu kadar rahat uyumamın üzerine en son ne kadar zaman geçmişti...

Rahatça uyuduğum bu zamanları tekrar hatırlamaya hakkım var mıydı benim...
.
.
.
Çoktan sabah olmuştu..hafiften bir soğukluk hissetmiş yüzümü buruşturmuştum...Şimdiye Ulaş'ın beni uyandırması gerektiğini düşünmüştüm....Yavaşca yatakta oturur pozisyonuna geçmiştim.. elimi yatağın sol yerine koyup ulaşın başını koyduğu yastıga dokunup...etrafa bakındım..

Nerde bu..
.
Hafifçe yataktan kalkarken.. gerindim...

"Ulaş!!"

Şimdi 'efendim canım' falan deyip dibimde bitmesi gerekiyordu...
..

"Neredesin lan??!!"

Aşağıda mı acaba..
.
Kapı hafiften açıktı..Yavaşca kapıya doğru yaklaşıp kapıyı açtım..Merdivenlerden inerken esinti ayaklarıma deyiyor ürpermeme neden oluyordu.

"Ulaş...pencerleri mi açtın?"

Tamamen aşaga indiğimde...Yutkunamamıştım bile...Merdivenlerin tutamaçlarından tutunup etrafıma dikkatlice bakındım..
.
.
Yerler kırık camlar ve belirli yerlerde kanlar vardı..

*Nolmuş burda...*

Ulaş elini mi kesti acaba..nerde şimdi..
.
.

Bir kez daha gelen esintiyle dış kapının açık olduğunu anladığımda...kapının önündeki kan damlalarına donuk bir şekilde baktım...

"ULAŞ!!?!! ŞAKA MI YAPIYORSUN?? HİÇ SIRASI DEĞİL!!! ÇIK ORTAYA !!"

Etrafımda birkaç kez dönüp...ocağa takılmıştı gözlerim...Tava vardı üzerinde..
Yanına gittiğimde...içinde yumurta karışımı bir şey vardı...

*Çok soğuk*

Arkama dönerken... Yerdeki kan izlerine baktım...Kapıya doğru sürtünme izleri eşlik ediyordu.

"ULAŞ SİKEYİM!!!! ÇIK HADİ!!!"

Hızla evden çıktığımda...nefes nefese etrafa bakındım...
.
.
Uzakta..ayakta duran o cüsseyi gördüğümde bir rahatlama gelmişti..

Ulaş...hemen karşımda sahilde kumların üzerinde denizi izliyordu..

Koşarak ...ayaklarımın kuma batmasını umursamayarak yanına doğru giderken...
.
.
.

Arkası dönük olan Ulaş'a seslendiğimde..

"U-ulaş...napıyorsun burda?"

Arkası dönen o insanın Ulaş olmamasıyla geri adım atıp kuma batan ayağım takılarak düştüm...

"Pardon?"

"Sen Ulaş değilsin..."

"O da kim?"

"Y-yok bir şey..."

Başımı eğip boş gözlerle dalgaların kuma vuruşunu izledim...

Adam yanımdan sessizce ayrılıp...beni yanlız bıraktı...

"Sadece Ulaş sandın o kadar ...aptal seni"

Ayağa usulca kalkarken...ismimi seslenen bir çok ağıza doğru başımı çevirdim.

SON KORUMA ||GAY||Where stories live. Discover now