|16|OLMALI MI?

2.1K 95 2
                                    

Başımı arkası dönük duran vücuduna doğru çevirdim.

"Neden...olmuyor? "

Elini yavaşca yüzüne getirip

"Eskisi gibi .. her şeye göz yumamam artık..bir kez daha kaybedemem"

Kapattığım gözlerimi hızla açtım...

"Sen...kimden bahsediyorsun? "

Merakımla ayaklanan vücudumu parçalayacaktı.. söylediği söz

"Ece'yi..."

Sinirler elimi saçlarıma getirip...anlımı ovdum...
.
.
.

"Yani.. sana karşı birşeyler hissetmiyorum...bu yüzden..sürekli beni eski sevgilinmiş gibi hayal etmeyi bırak!! "
.
.
.
Hani sabır denerek düşündüğüm o son bağım da kopmuştu onun adını duyduğum an..
.
.
Elimi yatağa dokunarak...yavaşca ona doğru yaklaştım...
.

Yatağa çıkıp kolundan tutuğum gibi kenara çektim...Üzerine çıkmış sağ elini sol elimle sıkıca tutup ..Titreyen sesimle... bağırıyordum..

"Bana inat söylediğini biliyorum....kalbinin beni unutmadığını biliyorum...ne kadar reddedersen reddet!! Eninde sonunda beni kabul edeceğini de biliyorum...."

Yüzüne düşen göz yaşlarımla.. yüzünden sıkıca tutup

"A-Ama sen hala beni kabul etmeyi b-bilmiyorsun ! "

Şok içerisinde gözlerimin içine bakıyordu...Gözlerini kapatıp şaşkınlığını dindirmeye çalışıyordu..

"Bırak kolumu..!"

Başımı göğsüne indirip

"A-ailemden tek kalan sensin...şimdi nasıl olurda h-hatırlamadığını söylersin..."

Sıkıca tuttuğum bileğini bırakıp yavaşca yataktan indim...

"Yorucusun gerçekten..."

Hiçbir şey söylemiyordu... Biliyorum..her seferinde yaptıklarımdan pişman olacaksam..neden yapıyordum ki...sadece o kadının ismi sinirlerimi bozmaya yetiyordu o kadar...

.
.
Usul adımlarla kanepeye uzandım..
Elimi anlıma koyup...düşen gözyaşımı silerek uyumaya doğru uzandım..

"S-Seni hatırlamıyorum...neden işi bu kadar zorlaştırıyorsun...sana ait.. birşey kalmadı bende ...neden anlamıyorsun lan?!!"

Ses çıkarmadan arkamı döndüm..

"Ne yaparsan yap...hayal ettiğin gibi bir son olmayacak!!"

.
.
Yoruldum..sadece...
.
.
.
Düşüncelerim içinde boğuşurken çoktan sabah olmaya başlıyordu bile..
.
.

Benden erken uyanmış görünüyordu...
.
.
Kanepeden kalkıp yüzüne bakmadan ceketimin yanındaki onun ceketiyle birlikle alıp...ceketini yatağa fırlattım ardından.. astığım ceketi giydim...

"Kahvaltı için çıkıyoruz..burdan..."

Sessizce ceketini giyiyordu...

Elimi uzatıp tutmasını rica edercesine salladım...

"Tut hadi.."

Tutmayacağını düşünüp.. işi zorlastircağını düşünürken çoktan eli kavuşmustu elime.

Gözlerimi kapatıp onaylarcasına salladım.

Odadan çıkıp...son kez baktım odaya... gerçekten son mu olacaktı gerçekten de birlikte olamayacak mıydık..diye düşünürken..

SON KORUMA ||GAY||Where stories live. Discover now