"Bundan sonra okuldan çıktıktan sonra sana dövüş konusunda ders vereceğim."
"Nasıl yani?"
"Alparslan abi istedi. Etraf senin için pek güvenli değil hem dövüş dersi hem silah kullanma eğitimi vereceğim."
Yine Barlas ile arabadaydık ve eve gidiyorduk. Geçen ki olaydan sonra bu tarz bir eğitim almam güzel olurdu tabi ama ben kullanabilir miyim orası var.
"Güzel olur aslına ama ben kullanmam büyük ihtimalle öğrettiklerini boşa uğraşmış olursun."
"Neden böyle düşünüyorsun."
"Özgüvensizim sanırım."
İki saniyeliğine kafasını çevirip bana baktı.
"Bu sorunu da halledeceğiz, bundan sonra nerdeyse tüm günlerin benimle geçecek."
Bu durum istemsiz hoşuma gitti. Yüzümde ufacık bir tebessüm oluştu ve tam o sırada bana döndü. Bende gizlemek yerine daha büyük gülümsedim.
"Benden sıkılacaksın desene."
"Hiç sanmıyorum, hatta hoşuma bile gidecekmiş gibi."
Tamam işte bu utandırdı. Tebessümü bozmadan başımı cama çevirdim. Kulaklarıma gülüş sesi dolunca tekrar ona döndüm. Gözlerime bakıp tekrar konuştu.
"Utanman hoşuma gidiyor."
E ama bu yürümüyor koşuyor.
"Şarkı dinlesek güzel olacak sanırım."
Düğmeye basıp şarkının kulaklarımı doldurmasını bekledim. Güzel bir şarkı çıkmıştı şansımıza.
Ben kafamı sallayarak ufak ufak şarkıya eşlik ederken Barlas'ta parmaklarıyla direksiyonda ritim tutuyordu.
Arada gözlerim onun üzerinde oyalanıyordu aynı şekilde ara ara o da bana bakıyordu.
şarkının bitimiyle evin bahçesine girmiştik. Arabadan ikimizde indiğimizde yanıma gelip konuşmaya başladı.
"Bu gün dersimiz yok ama yarın başlıyoruz, son kez dinlen."
"Tamamdır, görüşürüz."
Cevap vermek yerine tebessüm edip kafasını salladı ve arkasını dönüp gitti. Bende beklemeden evin kapısını çaldım.
"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum."
Leyla hanımla küçük bir sohbetten sonra odama çıkıp çantamı bıraktım ve üzerimi değiştirdim. En sevdiğim ikili eşofman ve sweatshirt.
aşağı indiğimde Atakan görüş açıma girdi. Kollarını açıp karşımda bekledi. Koşarak kollarının arasına girdim.
"Nasıl özlemişim.. Benim küçük kardeşimin günü başı geçmiş bakalım?"
"Güzeldi, biraz yorucuydu. Seninki nasıldı?"
"Özlem dolu ama güzel."
"Nasıl yani?"
"Yanisi sensiz ömrümün anlamı yok."
Kıkırdayıp daha sıkı sarıldım. Biraz sonra da geçip koltuklara oturduk yanımıza Leyla hanımda geldi.
"Ne yaptınız bakalım bu gün?"
"Valla anne yakışıklı oğlun salak arkadaşlarıyla uğraştı tüm gün bir de kızlar var tabi yine peşimi bırakmadılar."
"Kızlar?"
Bu soruyu ben sormuştum. Bende bilmiyorum bir anda ağzımdan çıkmıştı.
"Kıskandın mı lan beni?"
"Yok, sadece merak ettim."
"İyi öyle olsun."
Leyla hanım bana döndü.
"Sen ne yaptın bakalım kızım."
"Hiç, derslere girip çıktım işte hocalarla yeni yeni tanışıyoruz."
"Arkadaş edindin mi?"
"Pek arkadaşmıyız bilmiyorum ama iki kişiyle kaynaşmaya başladım hatta bu gün Yiğit'in zoruyla Instagram bile açtım."
"Ay ne güzel. Sevindim."
"Yiğit mi, o kim, erkek mi?"
Atakan'a biraz güldüm Leyla hanımda gülüyordu benimle.
"Yiğit ismini genelde erkekler kullanıyor ve sınıf arkadaşım."
"Ona ismimizi ver üç tane abim var de uzak dursun senden."
Gülümseyerek konuştum bu sefer.
"Merak etme arkadaşız, zaten bence Beyza ile aralarında çekim var onların. İkisini birbirine yapacağım."
Anında gülümseyip elini omzuma attı.
"Aferin benim kardeşime."
Elinde telefon olan Leyla hanım yüksek sesle konuştu.
"Kızım takip etmeye başladım, geri dönüş yap."
"Anne neden bağırdın?"
"Bağırdım mı?"
İkimizde başımızı salladık. Sonrasında telefonu cebimden çıkartıp Leyla hanıma geri dönüş yaptım. Hesabım gizli değildi zaten bir şey de yoktu.
Benimle birlikte Atakan'da telefonunu çıkartıp benim telefonuma baktı hemen sonra da ondan istek geldi. Kabul edip geri takip yaptım ve hesabına girip diğerinin de hesabını bulup istek attım.
Barlas'ın hesabı karşıma çıkınca elim gidip geldi acaba istek atsam mı? En sonunda ona da istek attım. Akşam toplu bir stalk yaparım artık.
Bir sonraki bölüm Instagram bölümü olacak haberiniz ola.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akşın
ChickLitİnsan kendine yetebilir mi? Eğer yalnız olmaya alışıksa gayet yetebilir ama değilse zaman alır. İmkansız değil, yapılabilir şeyler. Zor olan kalabalığın içinde yalnız kalmaya zorlanmak, kendine yetebilmeye zorlanmak. Ben Akşın, sadece Akşın. Kalaba...