31.Bölüm: Saklanamazsınız

503 40 8
                                    

31.Bölüm: Saklanamazsınız

"Sen deli misin? Böyle yalan mı söylenir?" geçeği öğrendiğinden beri bağırmaya devam ediyordu.

"Ne yapayım? Seni öyle görünce aklıma ilk geleni söyledim bende." sakin kalarak kendini açıklamaya çalışıyordu.

"İyi halt ettin. Eve gidince Melek öğrensin de onun ve bebeğinizin sağlığı hakkında yalanlar söylediğini o zaman görürüm ben seni." bu tehdit Sefer'i biraz korkutmuştu.

"Sakın! Uğur sakın Melek'e bir şey söyleme. Bu konuda pişmanım zaten. Ama diğer konuda da kimseye bir şey söyleme lütfen."

"Diğer konu?" Uğur'un aklı dağılmıştı.

"Az önce gördüğün.... anladığım kadarı ile daha çok yeni bir şey. Sana söylemediler diye kızma." açıkçası Sefer de en az Uğur kadar şaşkındı ama o böyle aşırı bir tepki verince kendi hislerini arka plana atmıştı.

"Kızdığım şey bu mu sence Sefer? Ya abim o benim ya, abim! Ben gitmişim. Arkadaşımın kız kardeşini ona emanet etmiştim. Bir de onun yaptığına bak!" sinirle elini arabaya vurmuştu.

Her şeyin yolunda olduğunu öğrenmesine rağmen yine de eve gidiyorlardı. Arabayı Sefer kullanıyordu.

"Ha mesele bu yani? Emanet etmen mi? Ne sanki bu nesne gibi konuşuyorsun Uğur. İnsan onlar ve her insan gibi duyguları var. Ne var bunda?" Sefer'e bu durum normal geliyordu.

"Ne var bunda! Evet duyguları var. Doğru ama gitsin başkalarına karşı olsun bu duygular. İlla birbirleri ile mi olmak zorundaydı?"

"Gönül bu işte."

"Gitti Kerem'in kız kardeşine kondu öyle mi? Ben şimdi bunu arkadaşıma nasıl açıklayacağım? Abim senin küçük kız kardeşine abayı yakmış mı diyeyim yani?" Uğur kendini açıklayabileceğini sanmıyordu.

"Ya sen neden bu kadar tepki gösteriyorsun? Ön yargılısın anlamıyorum. Senin tek sorunun Kerem'in tepkisi mi? Sen onun duygularını düşünceğine abinin duygularına baksana. Burada Uraz'dan söz ediyoruz. Uraz öyle her gördüğü kıza çiçek alan, elini tutan bir adam mı?" uzun zamandır hayatında kimse yoktu Uraz'ın. Sefer'e göre birinin elini tutuyorsa gerçekten seviyor demekti.

"Bende zaten abimi tanıdığım için böyle davranıyorum ya! Bak bu işin sonu çok kötü yerlere gidecek söylüyorum sana." endişeyle saçını karıştırmış, arkasına yaslanmıştı.

"Sen söyleme. Onlar kendileri açıklayana kadar kimseye bir şey söyleme." Uğur'un tepkisinden sonra diğer insanların ne söyleyeceğini kestiremiyordu.

Bu sırada eve gelmişlerdi. Sefer arabayı park ediyordu. Bu sırada Uğur;

"Kerem'den saklayamam bunu." demiş ve arabadan inmişti.

"Uğur... Uğur.. bekle beni. Lan...Uğur!" Sefer koşarak arkasından gidiyordu ama eve girmişti bile. Hiç durmadan Muhsin Baba'nın odasına doğru ilerliyordu.

Sefer Muhsin Baba'nın evde olmadığını biliyordu. Bu konuda içi rahattı. Önemli olan Kerem'i armasını engellemekti.

Koridorda Uğur'un arkasından bağırırken Melek ve Ece salondan çıkmıştı.

"Ne oluyor Sefer?" diye sormuştu Melek.

"Allah aşkına Ece git durdur şunu. Kimseyi aramasın." diyebilmişti. Tek tek açıklayacak zamanı yoktu.

"Konu ne ki?"

"Sen dediğimi yap. Al onu da getir konuşalım. Her şeyi anlatacağım."

**

99 Sebep [Devam Ediyor]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin