Mafya Doktor

5. Bölüm

Merhaba canlarım, Nörüyosunuz?
Şu an bir uyarı yapmak istiyorum. Sadece lise 1 öğrencisiyim ve doktorluk hakkında sıfır bilgim var. Nasıl çalışırlar, mesai saatleri kaç hiç bilmiyorum. O yüzden kafamdan salladım.
Hafta sonu bol bol bölüm atmayı düşünüyorum. Neyse çok uzattık hadi gidin bölümü okuyun. Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı da unutmayın...💖💝💗
.....

Şu an nereye mi gidiyorum? Tabii ki de biyolojiklerin yanına... Güzelim evimden çıkmıştım. Hatta onlara ekmek bile almıştım.
Sedef ekmek almak yerine tatlı mı alsaydın?
Güzelim ekmek işte. Neyini beğenmeyecekler. Neyse çok ısrar ettin. Bari fıstıkli baklava alayım.

Baklava alan aklıma tüküreyim. Ne pahalı lan bu! Paracıklarım sizi çok özleyeceğim.
Sedef sen zenginsin...
Olsun benim gönlüm fakir.

Allah'ım sonunda eve gelebildim. Dağ başına ev yapmışlar...
Ne evi Sedef konak burası hatta saray yavrusu...
Olmayan gözlerinle evi yiyip bitirdin Pakize. Aferin Pakize. Bizim daha güzel mekanlarımız var Pakize...

Konağın bahçesine yaklaşmaya başlamıştım. Bahçeye hızlıca girdim. Korumaların hepsi bana bakıyordu. Drift atarak arabayı parkettim.

Arabadan indiğimde bir koruma önümde durmuş 'hayırdır bacım' dercesine bakıyordu.

“Burası özel mülk girmeniz yasak. Şimdi çıkın dışarı.” Dediğinde sinirden gözüm seğiriyordu. Birde emrediyor. Ben senin o dilini kesmez miyim?

“Birincisi düzgün konuş ve emir verme İkicisiyse bana karışamazsın. Şimdi o egonu al ve defol burdan!”

Sinirle la havle çekip elini koluma uzatmaya çalıştı. Ama sadece çalıştı...
Elini ters çevirdim. Adam bas bas bağırmaya başlamıştı azıcık daha çevirsem kırılırdı. Buna şükretsin it!
Korumaların hepsi bana silah çekmişti. Hiç biri umrumda bile değildi.

“Ne oluyor burada? İndirin silahları HEMEN!”
Maşallah beybaba sesinde gürmüş...

Adamların hepsi silahları indirmişti.
Böyle mors olursunuz had bilmezler Aynen Pakize haklı...

Adamın elini bırakmamıştım ve hâlâ bas bas bağırıyordu. Acıdan bayılır şimdi bu...
“Kızııım!” Diye bir bağırtı koptuğunda Sümeyye hanım’ın sesi olduğunu farkettim. Farkettim farketmesine de kızım demişti. Bu kadın insanı çok iyi ikna ediyor. Onu bunu boş verinde çok iyi kükremişti. Herkes altına etmişti.

Sümeyye hanım, sizi Lavinya ile çalışmaya davet ediyoruz
Ay eveet! Ana kız işkence timesss. Ne sarardı keşke Sümeyye hanım da mafya olsaydı. Diğer mafyaların sülalesini ağlatırdık...

Adamın elini bıraktığımda birisinin bana sarılmasıyla Sümeyye hanım olduğunu anladım. Ne kadar alışamasamda ellerimi gevşekçe sırtında bağlayıp “İyiyim bana kimse bir şey yapamaz.” Diye fısıldayıp geri çekildim.

Herkes bize bakıyordu. Beybabaya baş selamı verdim. Veletse hemen üstüme atlamıştı. “Ya silahlardan mermi çıksaydı. Deli cesareti mi var sende abla?” Dediğinde şaşırmıştım daha ilk günden abla demişti. Ama işte ben aynı şeyi yapabilir miydim? Off keşke Alp’te burada olsaydı.

Velet elimdeki ekmeğe baktığında tek kaşını kaldırdı. "Ekmek mi aldın?" ayıplar gibi baktım.
"Lan yazık günah mis gibi ekmek işte bak baklavada aldım."  gülümsedi. "Ooo zengin."
"Tabi ne sandın."

Beybaba herkes eve dediğinde onları takip ettim. Ev sanırsam 4 katlıydı. Salon gibi bir yere geçtik hemen boş gördüğüm tekli koltuğa oturdum.
Karşımda hastanede görmediğim bir kadın ve küçük kız oturuyordu. Ben onları süzerken küçük kız yanıma geldi elini uzatıp “Merhaba ben Ahu. Sen de benim halam olmalısın?” Dedi.