Bu benim ilk kurgumdur. Okumanızı öneririm. İnşallah kitabı beğenirsiniz.
........
Ben Sedef Gaye. Çok ünlü aynı zamanda başarılı bir doktorum. Yeryüzünde ne kadar can kurtarsamda yeraltında can alan bir mafyayım. Ben Lavinya. Yeraltının kraliçesi...
Bir sonraki bölüm hazır olduğu için sizi bekletmek istemedim. Günde 2 bölüm attım. Severek okuduğum bir kitap var. Harry Potter fanları için güzel bir kitap. Yazarımız emmanarsissamalfoy kitabın adı da Karanlık Sırlar. Okumanızı öneririm. Neyse hadi bölümü okuyun yorum yapıp beğenmeyi unutmayın...
.....
Birkaç şey daha konuştuktan sonra arabaya bindim. Arabayı son gaz biyolojiklerin evine sürdüm. Alp’e söz vermiştim burada kalacaktım...
Eve geldiğimde pardon konağa geldiğimde hızlıca içeriye girdim. Odama doğru giderken birinin bana seslendiğini farkettim. Arkama döndüğümde Egemen'i gördüm.
"Neredeydin be kızım?" Deyip bana sarıldı. Üzerinde deri bir ceket vardı. Üstünde siyah bir tişört altında ise kot bir pantolon vardı. Ben ona sarılmadım. Bunu farkettiğinde hemen geri çekildi.
"Kaç kere aradım. Ulaşamayınca korktum. Şimdi polise gidiyordum." Dediğinde sinirimi yatıştırmaya çalışarak derin bir nefes aldım.
"Tamam merak etmeyin. Benim işlerim bazen uzun sürebiliyor." sesim çok cansız çıkmıştı. Aklımda bir sürü düşünce varken şu an en son düşüneceğim şey Egemene hesap vermek olabilir. çocuk seni merak etmiş Sedef abartma merak etmesin ya. Kimse beni merak etmesin. Şu zamana kadar kimse merak etmedi bundan sonrada etmesinler, istemiyorum.
"Tamam ama bundan sonra haber ver." Allahım sen bana sabır ver. "Tamam veririm. İyi geceler." Deyip hemen odama gittim.
Üstüne tıkladım. En son görülme 20.06 idi. Poyrazın hakkında kısmına girdim. 'ya yemek yiyordur ya uyuyordur.' yazıyordu. Profiline girdim.
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
( Poyrazın profil fotoğrafı)
Sinirle yüzümü buruşturdum. "Kimsin sen Poyraz Akay?" Bu soru kafamı kurcalarken uykuya daldım.
Sabah uyandığımda saat 09.30’du. Baya geç uyanmışım. Beni uyandıran ise dışarıdaki bağırış çağrışlardı. Gözümü ovuşturarak dışarıya çıktım. Gördüğüm manzara çok güzeldi.
Egemen Ahu’yu kovalıyor, Ahu’da ondan kaçıyordu. Duvarda ise Esila yani yengem koluna attığı havluyla duruyordu. Bir dakika Egemenin kafasındaki şey ne? Lan bu cadı şapkası.
"Gel bakalım prenses." "Olmaz baba, banane ben yıkanmayacağım." Birden Egemen Ahu’yu yakaladı ve kucağına aldı.
"Ama burda baban yok, burda büyük ve güçlü bir büyücü var. Ve bu büyük büyücü sana yıkanman gerektiğini emrediyor." kıkırdadım.
