63.BÖLÜM

431 98 15
                                    

(Mars ve ailesi yemekte) 

(Mars'ın Gözünden)

Anne Tatlım iyi misin?

Garson Lütfen çekilin, cam kırıkları zarar verebilir!

Elimden kayan bardak etrafa saçılmıştı, garson yeri temizlerken annem kolumdan beni içeri doğru çekiştirdi. Büyük salonun yüksek tavanı üstüme üstüme geliyordu.

Anne — Ah kızım, bir yerine bir şey oldu mu?

Baba Hey sorun nedir canım?

Mars — İ-i- iyiyim, gerçekten sorun yok!

Tekrar yerlerimize oturduk, kısa bir sessizlikten sonra babam ortamdaki gerginliği dağıtmak için hafifçe gülümsedi.

Baba —En sevdiğinden söyledim canım kızım, tavuklu salata.

Gülümsemek için kendimi zorlayarak kafa salladım.

Anne— E hadi ne duruyoruz yiyelim!

Çatalımın ucunu yemeğe batırıp oynarken diğer yandan da telefondaki yorumlara bakıyordum. İnsanların Gölge ve Asi Kurt için yazdıkları kelimelerden ibaretti ama her biri iğne misali kalbime batıyordu.

Baba— Kızım, yemek yerken ne demiştik?

Anne Telefon yokkkk!

Mars Ah, affedersiniz, dalmışım.

Telefonu çantama koyarken içimdeki sıkıntıyı bastırmaya çalıştım, bugün ailem için özel bir gündü. Bunu mahvetmeye hakkım yoktu. Yediğim her lokma boğazıma diziliyor, Gölgeye bunu sorup sormamayı düşünüyordum. En azından bana bunu söyleyebilirdi. En azından haber verebilirdi, lanet olsun en azından kendimi bu duruma önceden hazırlardım. Yoksa ona gereğinden fazla mı güvenmiştim, Asi Kurt'un bahsettiği Gölge'nin cazibesine ben de mi kapılmıştım?

Örümcek ağına takışmış, kenarda yenmek için bekleyen bir kelebek gibi çırpındığımı hissedebiliyordum.

Örümcek ağına takışmış, kenarda yenmek için bekleyen bir kelebek gibi çırpındığımı hissedebiliyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mars'ın GölgesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin