*92.BÖLÜM ÖZEL*

364 97 29
                                    

Maroon 5 -One More Night music

Nişana iki gün kalmıştı. Günlerim yerine göre zor ve işkence gibi geçiyor, evdekilere durumumu belli etmemeye çalışmak giderek zorlaşıyordu.

Gölge beni bırakıp gittiğinden beri ondan haber alamamış, Aslıya da bir daha mesaj atmamıştım.

Bazı günler Gölge'nin yerime kendimi koyup empati yapmaya çalışıyor bazı günler Gölgeyi deli gibi dövmek istiyordum.

Bana mesaj attığı ilk geceyi düşündüm, ne zaman gökyüzünde o parlak yıldızı görsem içim parçalanıyordu.

Onu hatırlatacak ve sonsuza kadar orada olacak olan yıldızı Mars'ı...

Onu hatırlatacak ve sonsuza kadar orada olacak olan yıldızı Mars'ı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Öğlen saatlerine doğru telefonuma postaneden bir mesaj geldi.

"Kargonuz Ptt iş yerine bırakılmıştır, 3 gün içinde teslim alınız."

"Kargo mu? Bir şey sipariş ettiğimi hatırlamıyorum."

İlk olarak annemlerin benim adıma söylediği bir posta olduğunu düşündüm. Bazen işte oldukları ve alamayacakları için benim posta adresime yollarlardı.

Kafamı dağıtmak için harika bir fırsat olsa gerek üzerime ceketimi alıp postanenin yolunu tuttum.

Hava hafif yağmurlu ve tam sevdiğim türdendi. Güneş battı batacak, hafif karanlık ama her detayın görülebileceği bir ışık vardı gökyüzünde. Soğuk havayı içime çekerken zihnimi boşaltmaya çalıştım.

Gişe sırasına geldiğimde çalışan bir kutu yerine bana bir zarf iletti.

"Buyurun, şurayı imzalayıp teslim alabilirsiniz."

Mars — Teşekkürler, kimden gelmiş acaba?

"A.K.Ş olarak girilmiş büyük ihtimalle bir şirketten."

Mars — Anladım sağ olun.

Zarfı alıp dışarı çıktığım sırada yağmur iyice hızlanmaya başlamıştı. Ne kadar merak etsem de ıslanmaması için eve gidene kadar açmamaya karar verdim.

Akşam 18:00

"Tatlım geldin mi?"

Mars — Evet anne, evde miydin?

"Çantamı unutmuşum, neyse ki yedek anahtar saksıdaymış. Tekrar çıkıyorum yemek yemeyi unutma!"

Mars — Görüşürüz, dikkatli git.

Annem evden çıktıktan sonra ıslak ceketimden kurtulup kendimi odama attım. Yol boyunca düşündüğüm tek şey o tuhaf mektuptu.

Cebimden çıkartıp yoklamaya başladım, üzerinde anlamsız desenler ve bir mühür vardı. İpi çekip mührü açıp satırları okumaya başladım.

Mars'ın GölgesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin