35. Bölüm

7.6K 679 194
                                    

Yemin ederim 100 yorum ve 500 oy görmeden öbür bölümü atmam ben size söyleyeyim. Beni tanıyanlar bilir, gitmek istediğim an ve bölüm yazmak istemediğim an bırakır burayı giderim 5 6 ay da gelmem.

2k okunma alıyor zaten üzülüyorum bi de bu okunmaya 100 oy geliyor. Emeklerimin karşılığını verin lütfen <33

Şimdi size oy verdircem hazır mısınız?

10 defa oy yazınca bilinçaltınıza işliyormuş.

Oy
Oy
Oy
Oy
Oy
Oy
Oy
Oy
Oy

Sayın şimdi 10 oldu mu

Saydığınıza göre artık bilinçaltınıza işledi.

Hadi bir de yorum olayını deneyelim.

10 defa yorum yazınca bilinçaltınıza işliyormuş.

Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum
Yorum

Sayıp 10 mu değil mi diye teyit ettiyseniz sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

İyi okumalar aşklarım 🦋

...

"Uyanıyor sanki." diyen aşina olduğum sesi duydu kulaklarım.

"Toprak'ı çağırsak mı?" diyen hasret kaldığımı fark ettiğim sesi duydum.

"Saçmalama Yankı!" Arat'tı sanırım. Artık seslerin kime ait olduğunu seçebiliyordum. "İşi vardır şimdi. Olmaz." dedi kesin bir ses tonuyla.

"Bence bir dürtelim ya! Ne abarttınız." diyen Batı, kolumu dürtüp adımı seslendi bir kaç defa. Birinin ofladığını duydum. Eren olmalıydı. Herkes buradaydı galiba. Annem ve babam hariç...

Anımsadığım şeylerle gözlerimi hemen açtım. Bu Batı'yı biraz ürkütmüştü sanırım ki bir iki adım geriledi. Ona baktığımı görünce kocaman gülümseyip "Sonunda." dedi.

"Günaydın minik aslan. Korkuttun bizi." deyip yandaki sandalyeye oturan Arat'a kaydı bakışlarım. Gülümsedim kendimi zorlayarak.

"Korkuttuğum için özür dilerim. Böyle olsun istememiştim." dedim ağır ağır. Çok yorgun hissediyordum kendimi.

"Özür dilemen gereken bir şey yapmadın. Asıl biz özür dileriz. Yanında olamadığımız için." dediği zaman Arat, gözlerim Yankı'nın gözleriyle buluştu. Göz göze gelince başını ellerine eğdi.

"Yankı yeterince yanımdaydı." diye mırıldandım. Beni yalnız bırakmamış, sarılmıştı bir de. Nasıl unutabilirdim ki?

"Yankı günden güne adam oluyor sanki. Hayırdır?" diyip sırıttı Batı ve Yankı'ya döndü oturur halde. Dudaklarım hafiften kıvrılmıştı. "Ne iş? Kim düzeltti seni böyle çocuk adam?" dediğindeyse Batı, Yankı bakışlarını kaçırıp sırıtmıştı. Apaçık bir şey vardı. Umarım sevgilisi yoktur.

Neyse canım banane?

Arat Yankı ve Batı'ya gülüp bana döndü. Gerçekten de ikisini böyle iyi anlaşıyor görmek çok güzel bir şeydi.

AlmedaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin