42. Bölüm

4K 304 61
                                    

Gececilere özel ❤️

Gececilere özel ❤️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Almeda👆🏻

2.5 hafta sonra

''Bana bak, adam akıllı yapmazsan aynısını senin için de yaparız Harun. Duydun mu beni?'' diyerek elindeki parayı isminin Harun olduğunu öğrendiğim çocuğa uzattı Batı. Korktuğunu belli etmeden başını salladı.

Bir çene hareketiyle kapıyı gösterdi. ''Hadi kaybol!''

O gittikten sonra kollarımı göğsümde birleştirdim. ''Şantajla bir insana istediğini yaptırmak nasıl bir duygu?'' diye sordum.

Pişkin bir şekilde ''Eğer o kişi okulumuzun parasını çalmış itin tekiyse çok güzel bir duygu bacım.'' dedi. Omuzlarını silkti. ''Ayrıca bütün iş senin başının altından çıktı.''

''Ben git çocuğun birine şantajla her istediğini yaptır mı dedim?'' diye sordum."Ayrıca ya öterse bizim yaptığımızı?"

''Öyle bir şey olmayacak. Merak etme. Eren için yapıyoruz bunu. Ayrıca herkes Yaprak'ın ne boklar yediğini öğrenmeli diyen sen değil miydin?" dediğinde derin bir nefes verip kollarımı çözdüm. Haklıydı.

''Haklısın, umarım yüzümüze gözümüze bulaştırmayız.''

''Merak etme, ben ve sen haricinde kimse bilmiyor. Okuldaki birkaç kişi duysun yeter zaten. Çok kısa zamanda duyulur. Fazlasına gerek yok. Eren'in okuldaki itibarını kurtarıyoruz gibi bir şey sonuçta.'' dediğinde derin bir nefes verdim. Söyledikleri beni biraz rahatırken Batı son olarak elindeki telefondan kayıdı açtı. Sadece ortadaki başlat tuşuna basmamız gerekiyordu şu an. Telefonu mikrofona yaklaştırıp bana döndü onay isteyen gözleriyle.

"Hazır mısın?" diye sorduğunda elini tutup engel oldum.

"Bekle. Ben çıktıktan 2 dakika sonra başlat. Megafonun tam önüne gideceğim ve orada dinleyeceğim ben de ses kaydını. Okuldakilerin surat ifadelerini görmek istiyorum. Herkesin o pişman oluşunu, yüzlerindeki mahçup ifadeyi ve şaşkınlığı görmek, Eren'e de göstermek istiyorum. Ve en önemlisi Eren'in kendi okulunda artık mutlu olmasını istiyorum." dedim. Gözlerimin yandığını hissettiğimde Batı'nın bana doğru yaklaştığını görmemle elimle durdurdum ve gelen gözyaşlarımı geri gönderdim.

"Almeda-"

"İyiyim, daha iyi olacağım. Olacağız." dedim ve bir şey demesine izin vermeden girdiğimiz müdür yardımcısının odasından çıktım.

Daha iyi olacağız. Olmak zorundayız.

Etrafta gözlerimi gezdirirken herkesin bu kadar normal olması, mutlu olmaları içimi parçaladı.

AlmedaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin